Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Джаным-тиним – окъуу, билим.
Минг тенг да азды, бир джау да кёбдю.
Тил – кесген бычакъ, сёз – атылгъан окъ.
Итли къонакъ джарашмаз.
Эркиши – от, тиширыу – суу.
Мал кёб болса, джууукъ кёб болур.
Аурууну келиую тынч, кетиую – къыйын.
Кёб къычыргъандан – къоркъма, тынч олтургъандан – къоркъ.
Эки итни арасына сюек атма, эки адамны арасында сёз чыгъарма.
Чыбыкълыкъда бюгюлмеген, къазыкълыкъда бюгюлмей эди.
Ат басханны джер билед.
Ишни аллы бла къууанма да, арты бла къууан.
Юйюнгден чыкъдынг – кюнюнгден чыкъдынг.
Ашхы болсанг, атынг чыгъар, аман болсанг, джанынг чыгъар.
Джылыгъа джылан илешир.
Джол бла сёзню къыйыры джокъ.
Бозанг болмагъан джерге, къалагъынгы сукъма.
Аманнга да, игиге да оноусуз къатышма.
Келгинчи, къонакъ уялыр, келгенден сора, къонакъбай уялыр.
Хансыз джомакъ болмаз.
Ата – баланы уясы.
Тамчы таш тешер.
Акъыл бла адеб эгизледиле.
Эллинг бла джау болсанг да, юйюнг бла джау болма.
Чомарт бергенин айтмаз.
Ариу сёз аурууунгу алыр.
Тилчи бир сагъатха айлыкъ хата этер.
Къыйынлы джети элни къайгъысын этер.
Эрине къаргъыш этген къатын, эрнин къабар.
Тёрдеги кюлсе, эшикдеги ышарыр.
Кёзюнде тереги болгъан, чёбю болгъаннга кюле эди.
Адамны адамлыгъы къыйынлыкъда айгъакъланады.
Аманны эки битли тону болур, бирин сеннге кийдирир, бирин кеси киер.
Татлы тилде – сёз ариу, чемер къолда – иш ариу.
Онгсузну – джакъла, тенгликни – сакъла.
Кёбге таш атма.
Ачыкъ джюрекге джол – ачыкъ.
Акъыллы айтыр эди, акъылсыз къоймайды.
Биреуню къыйынлыгъы бла кесинге джол ишлеме.
Джырына кёре эжиую.
Алма терегинден кери кетмез.
Мухардан ач ычхынмаз.
Къартха ушагъан джаш – акъыллы, джашха ушагъан къарт – тели.
Экеулен сёлеше тура эселе, орталарына барыб кирме.
Ёлген эшек бёрюден къоркъмайды.
Тамбла алтындан бюгюн багъыр ашхы.
Эринчекни аурууу – кёб.
Сагъыш – къартлыкъгъа сюйюмчю.
Таякъ этден ётер, тил сюекден ётер.
Этни да ашады, бетни да ашады.