Войти на сайт
2 Мая  2024 года

 

  • Ойнай билмеген, оюн бузар.
  • Тамбла алтындан бюгюн багъыр ашхы.
  • Эли джокъну – кёлю джокъ.
  • Ата Джуртун танымагъан, атасын да танымаз.
  • Аманны тукъумуна къарама, игини тукъумун сорма.
  • Хар сёзню орну барды.
  • Ачыкъ джюрекге джол – ачыкъ.
  • Сабийни джумушха джибер да, ызындан бар.
  • Ётюрюк хапар аякъ тюбю бла джюрюйдю.
  • Нёгер болсанг, тенг бол, тенг болмасанг, кенг бол.
  • Хар адамгъа кеси миннген тау кибик.
  • Адамны аты башхача, акъылы да башхады.
  • Джаш болсун, къыз болсун, акъылы, саны тюз болсун.
  • Джыйырма къойну юч джыйырма эбзе кюте эди.
  • Бал – татлы, балдан да бала – татлы.
  • Къартха ушагъан джаш – акъыллы, джашха ушагъан къарт – тели.
  • Ач, тоймам, дейди, тойгъан, ач болмам, дейди.
  • Джети тилни билген джети кишиди.
  • Эллинг бла джау болсанг да, юйюнг бла джау болма.
  • Джаш къарыу бла кючлю, къарт акъыл бла кючлю.
  • Бермеген къол, алмайды.
  • Хаухну атма, ёнгкючню сатма.
  • Билим насыб берир, билим джолну керир.
  • Аман хансны – урлугъу кёб.
  • Этим кетсе да, сюегим къалыр.
  • Тюзлюк тас болмайды.
  • Байлыкъ адамны сокъур этер.
  • Акъыл аздырмаз, билим тоздурмаз.
  • Эшекге миннген – биринчи айыб, андан джыгъылгъан – экинчи айыб.
  • Адам сёзюнден белгили.
  • Чабакъгъа акъыл, табагъа тюшсе келеди.
  • Арба аугъандан сора, джол кёргюзтюучю кёб болур.
  • Байлыкъ келсе, акъыл кетер.
  • Ауругъаннга – кийик саулукъ, джетген къызгъа – чилле джаулукъ.
  • Ач келгенни – тойдур, кеч келгенни – къондур.
  • Гырджын – тепсини тамадасы.
  • Орундукъ тюбюнде атылсам да, орта джиликме, де да айлан.
  • Дуния мал дунияда къалады.
  • Тойгъанлыкъ къойгъа джарашады.
  • Айран ичген – къутулду, джугъусун джалагъан – тутулду.
  • Акъыллы – эл иеси, тели – эл баласы.
  • Кёлсюзден сёзсюз тууар.
  • Алим болгъандан эсе, адам болгъан къыйынды.
  • Ат басханны джер билед.
  • Аууздан келген, къолдан келсе, ким да патчах болур эди.
  • Башынга джетмегенни сорма.
  • Къуру гыбыт бек дыгъырдар.
  • Мени джылытмагъан кюн, меннге тиймесин!
  • Ёмюрлюк шохлукъну джел элтмез.
  • Джашда акъыл джокъ, къартда къарыу джокъ.

 

Страницы: 1 2 След.
RSS
Халимат Байрамукова. Жизнь - это ожидание...
 
Жизнь - это ожидание.
Однажды
Проснешься утром -
И чего-то ждешь.
Но день прошел.
Нет!
Не был он хорош,
Не утолил привычной вечной жажды.
А ты опять,
Опять чего-то ждешь.
Но вот дождался.
Все твои надежды
И все мечты твои сбылись.
И что ж!
Ты снова ждешь...
Опять чего-то ждешь...
Вернутся беды,
Виданные прежде,
Заглянут в очи,
Спросят: "Узнаешь?
Дождался!
Съел? Не оценил удачи!
Чего ты ждешь?!
Пора бы жить иначе!.."
...А ты опять,
Опять чего-то ждешь.


Прочитав эти стихи, я как будто заново открыла для себя творчество Халимат Байрамуковой. Поэта и Человека с Большой буквы!
Так как на уроках родной литературы в школе и в университете читала с удовольствием ее стихи, рассказы, романы, думала, что с творчеством ее хорошо знакома, оказывается, нет.
Некоторое время назад решила порыться в отцовской библиотеке, он у меня большой любитель карачаево-балкарской литературы и наткнулась на книжку Халимат Байрамуковой "Стихи". Книга 1962 года выпуска.
Очень жизненные стихи, и что самое интересное, прошло почти 50 лет, а они актуальны по сей день...

Муха бьет слону поклон,
Потому что, слон есть слон

Халимат Башчиевна написала эти строки в 1961 году.
 
ljudi proxodjat mimo chuda. v ozhidanii chuda. a chudo ne zhdet.. ono idet dalshe.
 
Буду выкладывать сюда стихи Халимат Байрамуковой. Надеюсь, что они Вам придутся по вкусу!

Думаешь, я ослепла любя,
И от ослепшей прячешься?
Я и слепая вижу тебя,-
Зрячесть моя- в незрячести.

Сила твоя - не в силе твоей,
Силой со мной не сладишь ты,
Сила твоя-не в силе твоей,
Сила твоя- в моей слабости.

 
Девушка Гор
Очень хорошая тема
я тоже хочу написать одно из е стихотворений с позволения автора темы



Думаешь, с криком "ура!"

Любят и верят сильнее?

Я не кричу "ура!",

Я молча любить умею.

Молча.

Наверняка.

Вечно и неизменно.

Шум исчезает, как пена,

Но остаётся река

Там,

Где любовь глубока.

Не верю я

Крикунам,

В крике пружинящим шею.

Я молча жизнь отдам,

Я молча любить умею.

Перевод с карачаевского Н. Матвеевой
 
"Некрасивых женщин не бывает!"-
Заявляю скептикам иным.
В женщине мужчина открывает
То, что не заметно остальным.
Время обороны набирает,
Как мотор на взлетной полосе...
Некрасивых женщин не бывает,
Жаль, бывают счастливы не все.
В переливах радуг и росинок
На земле, под небом голубым
Не бывает женщин не красивых
Среди тех, любит и любим.
Годв, вы над женщиной не властны -
И, конечно, это не секрет,
Для детей, все матери прекрасны,
Значит, некрасивых женщин нет!
Пусть дожди звенят на тротуарах,
Пусть снежинки кружатся, дразня -
Знаю: не бывает женщин старых,
Если есть их юности друзья.
Женщина и в горе забывает
Подвести любви черту...
Некрасивых женщин не бывает,
Только нужно видеть красоту!
 
Халимат Байрамукова первой среди поэтесс-горянок стала открыто говорить о чувствах. Не побоялась показать истинную женскую натуру, которая при всей внутренней силе, мужественности, выносливости, гордости все же женщина - слабая, нежная, нуждающаяся в любви. Стихи ее очень лиричны, проникнуты глубоким философским смыслом, заставляют задуматься о жизни, о своем месте в ней, о том, как прекрасна и загадочна женщина.
 
Кёлюме келген.

Ай марджа, маджал назмуларындан таучаларын да салыргъа кюрешигиз. Халимат назмуларын орусча джзамагъанды, аланы кёчюрген этгендиле. Кёчюрген адамланы тукъумларын кёргюзте барсагъыз да, айыб болмаз.
Болмай эсе, таучасын, къатында да кёчюрюлгенин сала барсагъыз - артыкъ да иги болур.
 
Sabr
Тюз айтасыз, алай а:
1) Бу назмуланы таучасы менде джокъду
2) Теманы ачхан сагъатымда асыры бек сингенден назмулагъа аны юсюнден сагъыш этиб, къарачай-малкъар тилде бу назмуланы излерге заманым джокъ эди.
Кесибизни тилибизде бу назмуланы вариантларын табханла салсынла, бек къууанныкъма
 
всезнайка
Некрасивых женщин не бывает,
Только нужно видеть красоту!

Спасибо. Не могла вспомнить, кто автор этих строк
 
Девушка Гор

Уллу Салам!
Эркинлик берсегиз ,мен да бир эки назмусун къошар эдим ХАЛИМАТНЫ.

ЭРШИ ТИШИРЫУ ДЖОКЪДУ ДУНИЯДА.

Эрши тиширыу джокъду дунияда,
Къарай билгенге, эслей билгенге.
Башхагъа кёрюнмей тургъан ариулукъ
Илиниб къалады эркиши кёзге.

Чарх бурулгъанча ,бурула заман,
Тохтамай барады эниб ёмюрге.
Эрши тиширыу джокъду дунияда,
Насыб тутмагъан а тюбейди, ёзге.

Кюн таякъладан джашнай ,бурулгъан
Джерни юсюнде, кёкни тюбюнде,
Эрши тиширыу джокъду чыртданда.
Сюйюлгенледе,не сюйгенледе.

Къыйынлыкъгъа да биледи тёзе,
Бел къатдырады джетген заманда.
Анадан ариу джокъду балагъа,
Сора эрши тиширыу джокъду дунияда.

Джууадыла джангурла джолну,
Букъу басмазлай аягъынг сени.
Эрши тиширыу джокъду, билеме,
Къатында эсе, эркиши тенги.

Бушуу кюнде да айтмайд тиширыу
Сюймеклигин джюрекден кенгнге.
Эрши тиширыу болмайды чырт да
Ариулукъну кёре билгеннге.

1977дж.
 
Кергелен Сау болугъуз, менде къарачай-малкъар тилде вариантлары джокъду

Ооочень нравится вот это стихотворение

Пообещай мне золотой дворец,
Остановлю усмешкой:-Не спеши!
Ни за какой дворец, пойми глупец,
Я не отдам тепла своей души.

С мольбою на колени упадешь:
-Смягчись! Прибавлю век твоим годам!-
Молчи! Я ложь не ставлю ни во грош.
Тепла своей души я не отдам.

Решишь похитить. Будешь угрожать.
За это вряд ли стану уважать!
Не уступлю бессмысленным трудам.
Не полюблю и сердца не отдам.

А стоит просто молча подойти,
Свое лишь сердце предложив взамен,
И сможешь сердце верное найти,
Взять, без угроз и клятв, навеки в плен!


1940г. Перевод Р. Казаковой
 
Салам!
Халимат бла мени да бир эки тюбешийюм болгъан эди юйюнде.
Джашына гитара келтиртиб джырлатхан да этген эди. Саулугъу къолай тюйюл эди да, Алгъышны джырлагъанымда джылагъан да этген эди. (Радиону собкор.Тебуланы Хасан элтген эди юйюне)
Айыб этмесегиз.кесекден толусу бла рахат джазарма.

Сапар Ёзден. Басханстан
 
ШАТ

Айыб этмесегиз.кесекден толусу бла рахат джазарма.
Сакълайбыз.
 
Да. Ошиблась я.
Но от ошибок
Кто пострадал?
Сама лишь я в ушибах...

1961г. перевод Р.Казаковой, если не ошибаюсь
Вот такие стихи!
 
Замечательная поэтесса и замечательные стихи!

Горы, что вы сделали со мной?
Чем заворожили? Властным зовом
К подвигам горячим и суровым
Или мудрой снежной сединой?
Ваша твердость мне передается,
Я держусь на ваших скользких тропах.
Чем пытливей вглядываюсь в пропасть,
Тем ровней, спокойней сердце бьется.
И встречая блеск вершин бесстрашных,
В самом риске чую твердь опоры.
Горы любят сильных и отважных.
Горы любят тех, кто любит горы.
 
А вот еще из избранного!

Ты любишь степи , вольный их простор...
И трель кузнечиков в вечерний час!
А я люблю громады снежных гор,
Хребтами к небу вскинутый Кавказ!

И кто же нас посмеет обвинить,
Что мы с тобой не про одно поем...
Степной простор , иль гребней снежных нить,
Ни это ли мы Родиной зовем?!
 
Alania za 2e
 
Родной язык
перевод Ю.Созарукова



Я лично знаю,что такое смерть.
Нет,не бела она и не с косою.
Она черна,развёрнутая твердь,
Черней всего под Солнцем и Луною.
Да, я лицом к лицу столкнулась с ней.
Она недобрый час в меня вцепилась
И потянула. Ничего страшней
Той хватки мне знавать не доводилось.
Меня спасали.Около меня
Стоят,я знала,белые халаты,
Но всё больней сжималась западня,
Бег нарастал, и мы неслись куда-то.
И всё же ей не повезло со мной:
Уже на грани забытья и яви
Я услыхала вдруг язык родной
И замер бег на самой переправе,
Стал снова сознаваем каждый миг.
...Врачи шептались, продолжая дело,
А я тянулась на родной язык,
И постепенно всё вокруг светлело.
 
Faida

АНА ТИЛИМ.

Биджиланы Танягъа.


Аджал не зат болгъанын мен билеме,
Акъ тюлдю ,чалкъысы да джокъ.
Сыфаты къаппа-къара кёреме,
Терен уруд ,тюбю башы да джокъ.

Кёргенме ,
Бетден бетге тюбешиб,
Ол мени тартыб алыб бара эди
Менсиз чыртда болалмазча, демлешиб,
Къоймаз кибик ,хасеби алай эди.

Андан мени тартыб алыр ючюн,
Тёгерегим акъ халатладан толу.
Алай а кетиб бара турама,
Мени тыйяр къарыу джокъча болуб.

Ёзге, чыкъды меннге бир дарман-дары-
Ана тилим чалышды къулагъыма.
Къалай эсе да, кесимде табыб къарыу,
Сора тырнакълай башладым ызыма.

1979дж.

 
Кергелен
 
Кергелен
 
НЕ ЗАТДЫ БУ ТЕРЕК.


НЕ затды бу терек,
Таш джарыб чыкъгъан?!
Джашашаргъа сюйгенден
Ташдан суу сыкъгъан?
Атын билмейме,
(Къырымдад терек),
Мен баш урама
Анга сау бол ,деб!

Апрель 1965дж. Ялта.
 
Халиматны юсюнден сёз башланнганы бек игиди. Халиматны уллулугъу къуру кеси джазгъан затлада кёрюнюб къалмайды. Ол литературабызгъа, аны халына къайгъыргъанлай тургъанды. Джаш джазыучуланы иги сёзю бла кёллендиргенди, болушлукъ этгенди - ол а, аны джюрегини кенглигин кёргюзтген ёлчеди. Бу статьяны окъугъан да ангыларыкъды Халимат поэзиягъа не кёзден къарагъанын, андан не зат сакълагъанын да.

ПОЭЗИЯБЫЗНЫ ТАМБЛАСЫНА КЪОРКЪМАЙМА

Ата джуртум бар, Ана тилим сау,
Ала ючюн керекди джашаргъа.
Ёмюрде да сынсымам, сынмам,
Бюгюлген да этмем...
Бу айтханымы этерге унамагъан
Джюрекге кьалай этейим ансы?

Ол джюрекге уа, сау бол, дерге керекди. Бюгюн Къарачайны джашлары, къызлары кеслерине бу сорууну берселе, бизни халкъдан насыблы болмаз эди.

Бу назму Лайпанланы Билялны назмусуду. Статьяда сёз аны ?Джуртда Джангыз Терек? деген китабыны юсюнден барлыкъды.

Бу мен башында келтирген назмуну мен Билялны бютеу джашаууна ачхычха санайма, бу тизгинлерин окъуй, мен аны не джаны бла да ангылайма: джюреги тынгысызды, назмучугъа уа андан багьалы затны билмейме. Джюреги рахат тургьанлай назму джазаргьа кюрешгеннге мен ийнаналмайма. Билялны уа хар назмусунда халкъы ючюн, адам ючюн, табигьат ючюн къайгьысы, сагьышы кюзгюдеча кёрюннгенлей турады. Нек десенг, аны кёкюрегинде керти назмучуну джюреги урады.

Меннге не ючюн берилгенди бу джурт,
Джурт ючюн отха кирлик тюл эсем?
Меннге не ючюн берилгенди ана тил,
Аны сакъларыкь, джакъларыкь тюл эсем?
Адам болуб нек туугъанма сора,
Адам ючюн джашарыкъ тюл эсем?
Не ючюн келгенме джашаугьа,
Джашауну ёлюмден кьутхарлыкь тюл эсем?
Алай а, аллай кючню ким берир меннге? -
Халкъым, ана тилим, туугьаи джерим.

Асыл назмучу! Асыл назму!

Билялны назмусу кёбюсю ритма назмуладыла, ала музыкагъа таяныб ишленнгендиле, ритм кеси музыкады, хар назмусуна аны таба биледи. Ритм бла ишленнген назмуну игилиги неди десенг, рифмагьа джыяр ючюн деб, назмуну магьанасына мусхамлыкь тюшмейди. Билялны назмусу, Аллахха шукур, кебде тюлдю, сыйынныкъ да тюлдю кебге.

Бусагъатда аллай музыка джокъду
Мени джаныма джарарча.
Аягъы кесилген музыка,
Тамагъы бууулгъан музыка,
Къанаты юзюлген музыка
Джаным кесиди.
Огъай,
Бусагъатда кёлюм
Бир къанатлары кюйюб тютюнлей,
Бир къанатлары сыныб сюйреле,
Айланнган турналадан толуду.
Аланы къычырыкъларыдыла бу тизгинле,
Ансы мени бир хатам джокъду,
Мен эм насыблы адамма дунияда.

Кёремисиз бу назмуну?! Хар тизгининде бир джангы магьана, хар тизгини бир сурат. Билал тюз айтады, ?мен эм насыблы адамма дунияда? деб, алай а ол кесин насыблыгъа санаб айтмайды, кесин селеке этиб айтады. ?Къанатлары кюйюб тютюнлей, къанатлары сыныб сюйреле тургъан турналача?, кёлю алай болгьан назмучу, бир джаны бла насыблыды, бирси джаны бла уа тынгысы болмай джашагьан адамды.

Билялны назмулары керексиз уф-чуф тюлдюле, омакъ кийиниб кюрешмейдиле, ала джашауну кесидиле: тикге да ёрлетедиле, тикден да тюшюртедиле, къаргъа-бузгьа да тюбетедиле, айтыргъа, джашауда не бар эсе, аны назмуларында ол барды, ол а аманнга аман, игиге иги дерге къоркъмайды. Айтыргьа, аны назму тизгинлеринден фахму къуюлуб келиб турады.

Бир-бир назмучула, назмуларын асыры омакъ кийиндирирге кюрешгенден, аланы ичлеринде джанларын къоймай, сазбетле этиб атадыла, назму уа къуру рифма тюлдю, назму - оюмду, философияды, сагъышды. Орусча айтсакъ, ?стихи это чуть- чуть?, дейдиле. Алай демеклик, назму джашаудан эсе узакъ кёре билирге керекди.
Мен, назмуну техникасыны - рифманы юсюнден сагъына, ол керек тюлдю демейме, керекди, аны бла хайырлана билгеннге. Билялны назмулары уа ритмика назмуладыла, бизни поэзиябызда бу джангыды.
Поэзия омакъланыуну, къошакъланыуну, ётюрюкню, къуу сёзню кёрюб болмайды, назмуда бу затла сокъургъа, саугъа да кёрюнюб къаладыла, окъуучуну кёлюн чыгьарадыла.

Билялны назмуларыны уа хар тизгинине, хар сёзюне ийнаныб бараса - ётюрюк зат айтмайды.

Тилими тартыб алсала да,
Орнуна башха салсала да,
Сёлеширме ана тилимде.
Джети кесек этселе да,
Хар кесегим бирер хариф болуб,
Къарачай сёзню къурай сюелир.

Кёремисиз, бу аламат сёзлени?! Билялны поэзиясы тёппеден эниб келген чокъуракъ суучады. Ол, ташдан, агьачдан да къоркъмай, чачырай, алгъа уруб барады, ол алай барыб, тенгизге къошулмаса, тенгиз таркъайыргъа боллукъду, тенгиз таркъайса уа, хауа тюрленникди, адам улу къыйналлыкьды. Не да этиб адамгьа, халкъгьа джараргьа деб, Билялны мураты олду, назму бла ол кесине не сый чакъырыргъа, не бай болургъа излемейди. Керти назмучу алайды.

Не зат болса да бир затха талай адам къарай эсе, хар адам аны кесича кёрлюкдю. Назмучу керти назмучу эсе, ол затда философия магьананы эслерикди. Билялны джазгьанын окъуй, сеийрсиниб бараса - аны тин джашауу къалай теренди, байды!

Сюймекликни юсюнден джазылгъан назмулары да башха тюрлюдюле:

Суу тенгизге ашыкъгъанча,
Урлукъ мылы джерге ашыкъгъанча,
Джанкъоз джазгъа ашыкъгъанча,
Ашыгъама сеннге.

Сюймекликни юсюнден джазмагъан назмучу джокъду, алай а бу халда киши да айтмагьанды. Бу китабда байлыкъны адам айтыб айталмаз:

Сезим кетди - сёзюм кетди,
Энди мен - ёре турукъ.
Джашил чегетни ичинде
Къарала, ёле турлукъ.

Тебердини юсюнден Билял былай айтады:

Джер, тау тюрсюн ала,
Кесин кёкге теберди.
Кёк, эриб, кёгериб,
Суу болуб саркъды.
Къууанч,
Тау башлада къар болуб, агъарды.

Билялны назмулары газетде биринчи басмалана тебрегенлеринде огъуна кёзюме илиннген эдиле, ёзге алагьа багьа кесерге эртде эди. Китаб болуб чыкъгьанларында да керексиз затлары аз тюл эдиле, фахмусу уа кёрюнюб тура эди. Бу арт он-онбеш джылда, мени акъылым бла, бизни ана литературада уллу чанчакълау барады: назмуну кючден бла бутдан окъуб, сора окъур окъумаз унутуб къояса, сёзлени учларын бир-бирине ушатыуну назмугьа санайдыла, Союзгъа член болургьа ашыгъыб, ёшюн уруш этиб тебрейдиле, литературада кеслерине орун излейдиле. Билеме, адам кесине нени да игисин излейди, тырмашыргъа керекди, алай а суратлау литературада иш башхады - фахмусуз джукъ да этеллик тюлдю адам. Тюрлю-тюрлю мадарла бла не къадар китаб чыгьаргъанлыкъгъа, джазыучу болаллыкъ тюлдю. Гюрджюлю Николас Бараташвили классикди, джашауунда уа къуру онсегиз назму джазгьанды.

Лайпанланы Билял мындан ары джукъ джазмай къойса да (Аллах кёб джашатсын, кёб ишлетсин), ол ана литературада толу орун алгъанды. Кюнлюк поэт тюл, ёмюрлюк поэтди. Мен кимме, неме деген соруу, эшта, аны башындан кете болмаз, бу зат назмуларындан танылыб турады.

Джазыучу къуру кесин кёрюб турмай, литературада анга дери не бола келген эсе, аны барын къол аязындача, билирге, ангыларгъа, андан кесине оюм этерге керекди, алай этмесе, ёселлик да тюлдю. Литературада тюненеги джашаудан хапарлары болмай, аны игисине иги, аманына аман дей билмей, бюгюн бир затла этерге кюрешгенле бардыла. Ала фундаментсиз юй ишлейдиле.

Билялны хар назмусу тинтиудю, излеудю, халкъны тарихинде аны кёзю джетмеген, эси бёлюнмеген бир джукъ джокъду, ол огъай, Ёртенлени Азретни ?Сафият? деген поэмасында Сафиятха атагьан назмусу да барды (бюгюн джазгъанлада ?Сафиятны? бары да окъугъанмыдыла? Ишеклиме). Китабына ?Джуртда Джангыз Терек? деб атаб, бу затда да Билял халкъны тарихине тюзлюгюн кёргюзеди.
Ол джаш адамды, алай а мени сейирсиннгеним, тили буруннгу къартны тилича байды, теренди, дамлыды. Тилде да унутулгъан сёзлени излеб кюрешгени танылыб турады:

Адам тилибиз, ана тилибиз эки бёлюнюб,
Джыланны тилине ушар деб къоркъама.
Къарачай-малкъар тилибиз эки бёлюнюб,
Къарылгъачны къуйругъуна ушар деб къоркъама.
Айры болады деб кьоркъкама ана тилибиз,
Минги тауну айрысына ушамагъан айры.

Бу китабны хар назмусуну юсюнден бирер илму иш джазарча алайды. Мен аны не джаны бла да тинтмегенме, газетде алай этерге да мадар джокъду - китаб джюрегими къозгьаб, бир-эки сёз айтыргъа излегенме. Къысхача айтсам, Билял терен фахмулу, терен ангылы, тынгысыз джюрекли поэтди.

Мен бизни поэзияны тюнгюч уланы,
Не къартлыкъ джашы тюлме.
Анга къууанама.

Ауалы-ахыры болмагьан поэзиябызны
Байсан джангуруну бир тамчысыма.
Алай а билмейме,
Кырдыкны, мюрзеуню огъесе чыгьанакъны
Чыгъарынамы боллукъма себеб?
Иги джорала уа этеме.

Мен башында айтханча, Билял бизни литературада ёмюрлюк орнун алгъанды. Аны фахмусу ичине сыйынмай, тёрт джанына джилтинлеча чачырай, джюреклени джарытады, къууандырады. Мен литературагьа кёб джылны къуллукъ этеме, аны тамбласына сагьыш эте билмесем, сора мен кимме? Билялча джазыучу болгьан поэзиябызны тамбласына мен къоркъмайма, ол ёсерикди, кесин кимге да сюйдюрлюкдю...

Байрамукьланы Халимат,
25.12.1993 джыл, ?Ленинни байрагъы?
 
Что со мной?! я снова жду ответа
На вопросы. Вновь тревогу бью...
То ли многого я жду от века,
То ли мало веку отдаю?

1960г. Пер. Н. Матвеевой
 
Расплескался чай в купе вагона,-
Кой-кого успел облить, обжечь...
Расплескалась жизнь моя с разгона.
Невозможно было уберечь.
Но когда бы снова чашей полной
Стала жизнь, я бы сказала ей:
Расплещись!
До капли.
Но запомни:
Никого не обожги!
Не смей!

1962г. Перевод Н.Матвеевой.
Страницы: 1 2 След.
Читают тему (гостей: 1)

 

Написать нам