Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Ачыкъ джюрекге джол – ачыкъ.
Чакъырылмагъан джерге барма, чакъырылгъан джерден къалма.
Джангызны оту джарыкъ джанмаз!
Билим къая тешер.
Кёзню ачылгъаны – иги, ауузну джабылгъаны – иги.
Къулакъдан эсе, кёзге ышан.
Адебни адебсизден юрен.
Эринчекни аурууу – кёб.
Ашлыкъ – бюртюкден, джюн – тюкден.
Алма терегинден кери кетмез.
Къыз келсе, джумуш эте келеди, къатын келсе, ушакъ эте келеди.
Тамчы таш тешер.
Джыйырма къойну юч джыйырма эбзе кюте эди.
Суу да къайтады чыкъгъан джерине.
Таякъ этден ётер, тил сюекден ётер.
Къонагъынгы артмагъын алма да, алгъышын ал.
Хансыз джомакъ болмаз.
Ата – билек, ана – джюрек!
Кийиминг бла танылма, адамлыкъ бла таныл.
Чомартха хар кюн да байрамды.
Уллу къашыкъ эрин джыртар.
Этни бети бла шорпасы.
Чакъырылмагъан къонакъ тёрге атламаз.
Эр абынмай, эл танымаз.
Насыблыны баласы кюн кюнден да баш болур, насыбсызны баласы, кюн кюнден да джаш болур.
Билим ат болуб да чабар, къуш болуб да учар.
Ач келгенни – тойдур, кеч келгенни – къондур.
Суу кетер, таш къалыр.
Таукел тауну аудурур.
Эр сокъур болсун, къатын тилсиз болсун.
Сакъламагъан затынга джолукъсанг, не бек къууанаса, не бек ачыйса.
Ауузу бла къуш тута айланады.
Сютню башын джалагъан къутулур, тюбюн ичген тутулур.
Ауругъаннга – кийик саулукъ, джетген къызгъа – чилле джаулукъ.
Билим – акъылны чырагъы.
Бастасын ашагъан, хантусун да ичер.
Баш – акъыл ючюн, акъылман – халкъ ючюн.
Адамны сыфатына къарама, сёзюне къара.
Кёпюр салгъан кеси ётер, уру къазгъан кеси кетер.
Къан бла кирген, джан бла чыгъар.
Эки ойлашыб, бир сёлешген.
Джан саулукъ бермей, сан саулукъ бермезсе.
Къошда джокъгъа – юлюш джокъ.
Къаллай салам берсенг, аллай джууаб алырса.
Келинин тута билмеген, къул этер, къызын тута билмеген, тул этер.
Таукел къуру къалмаз.
Бермеген къол, алмайды.
Баргъанынга кёре болур келгенинг.
Терек ауса, отунчу – кёб.
Эки элинги тыйсанг, джети элде махталырса.