Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Тилчи тилден къаныкъмаз.
Кёбден умут этиб, аздан къуру къалма.
Ата – баланы уясы.
Къонагъынгы артмагъын алма да, алгъышын ал.
Къулакъдан эсе, кёзге ышан.
Тёгюлген тюгел джыйылмайды.
Нарт сёз – тилни бети.
Чакъырылмагъан къонакъ – орунсуз.
Агъач – джерни чырайы, кийим – эрни чырайы.
Ойнаб айтсанг да, эслеб айт.
Айырылмаз джууугъунга, унутмаз сёзню айтма.
Аурууну келиую тынч, кетиую – къыйын.
Нафысынгы айтханын этме, намысынгы айтханын эт.
Харам къарнашдан, халал тенг ашхы.
Къарнынг ауруса, ауузунгу тый
Кийимни бир кюнню аясанг, минг кюннге джарар.
Ичимден чыкъды хата, къайры барайым сата?
Кенгеш болса, уруш болмаз.
Мал кёб болса, джууукъ кёб болур.
Мен да «сен», дейме, сен да «кесим», дейсе.
Аш берме да, къаш бер.
Минг тенг да азды, бир джау да кёбдю.
Чомарт джарлы болмаз.
Тойгъан джерге джети къайт.
Рысхы джалгъанды: келген да этер, кетген да этер.
Ашлыкъны арба юйге келтирир, чана базаргъа элтир.
Ёлюр джаннга, ёкюл джокъ.
Джаш къарыу бла кючлю, къарт акъыл бла кючлю.
Акъыллы эркиши атын махтар, акъылсыз эркиши къатынын махтар.
Ашхылыкъ джерде джатмайды, аманлыкъ суугъа батмайды.
Халкъны джырын джырласанг, халкъ санга эжиу этер.
Аманны тукъумуна къарама, игини тукъумун сорма.
Накъырданы арты керти болур.
Ашхы адам – халкъ байлыгъы, ашхы джер – джашау байлыгъы.
Билим ат болуб да чабар, къуш болуб да учар.
Эшекге миннген – биринчи айыб, андан джыгъылгъан – экинчи айыб.
Ишленмеклик адамлыкъды.
Тура эдим джата, къайдан чыкъды хата?
Таукел адам тау тешер.
Бозанг болмагъан джерге, къалагъынгы сукъма.
Адамгъа аман кюн соруб келмейди.
Ариу сёзде ауруу джокъ.
Къуру гыбыт бек дыгъырдар.
Хата – гитчеден.
Телиге акъыл салгъандан эсе, ёлгеннге джан салырса.
Кёзю сокъурдан – къоркъма, кёлю сокъурдан – къоркъ.
Аллахха ийнаннган кишини, Аллах онгдурур ишин.
Алма терегинден кери кетмез.
Кийиминг бла танылма, адамлыкъ бла таныл.
Итли къонакъ джарашмаз.