Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Джарашыу сюйген – джалынчакъ.
Ауругъан – джашаудан умутчу.
Къартны бурнун сюрт да, оноугъа тут.
Адамны сабийин сюйген джюреги, бычакъча, джитиди.
Кёб ант этген, кёб ётюрюк айтыр.
Бети – къучакълар, джюреги – бычакълар.
Уруну арты – къуру.
Нарт сёз – тилни бети.
Джырчы ёлсе, джыры къалыр.
Къарнынг тойгъунчу аша да, белинг талгъынчы ишле.
Ач да бол, токъ да бол – намысынга бек бол.
Aдам боллукъ, сыфатындан белгили.
Билими азны – ауузунда кирит.
Сёз сёзню айтдырыр.
Тилде сюек болмаса да, сюек сындырыр.
Биреу къой излей, биреу той излей.
Кийим тукъум сордурур.
Тойгъанлыкъ къойгъа джарашады.
Ачыкъ джюрекге джол – ачыкъ.
Аууздан келген, къолдан келсе, ким да патчах болур эди.
Арбаз сайлама да, хоншу сайла.
Эки къатын алгъанны къулагъы тынгнгаймаз.
Аууз сакълагъан – джан сакълар.
Аш кетер да бет къалыр.
Айранын берсенг, челегин да къызгъанма.
Зар адамны насыбы болмаз.
Ата Джуртун танымагъан, атасын да танымаз.
Алтыда кюлмеген, алтмышда кюлмез.
Адеб базарда сатылмаз.
Биреуге кёлтюрген таягъынг, кесинги башынга урур.
Ёлюр джаннга, ёкюл джокъ.
Джол бла сёзню къыйыры джокъ.
Эри аманны, къатыны – аман.
Джыланны къуйругъундан басарынг келсе, аны башы болгъанын унутма.
Ёксюзню къалачы уллу кёрюнюр.
Чакъырылмагъан къонакъ тёрге атламаз.
Адамны аманы адамны бети бла ойнар.
Керти сёзге тёре джокъ.
Азыкълы ат арымаз, къатыны аман джарымаз.
Джолунга кёре – джюрюшюнг, джагъанга кёре – юлюшюнг.
Ауузу аманнга «иги», деме.
Тамбла алтындан бюгюн багъыр ашхы.
Ашарыкъда сайлагъаннга – чий гырджын.
Къаллай салам берсенг, аллай джууаб алырса.
Сибиртки да сыйлы болду, кюрек да кюнлю болду.
Мал тутхан – май джалар.
Босагъа таш юйге кирмей эди, тыбыр таш эшикге чыкъмай эди.
Окъуу – билимни ачхычы, окъуу – дунияны бачхычы.
Малны кют, джерни тюрт.
Алим болгъандан эсе, адам болгъан къыйынды.