Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Чабар ат – джетген къыз.
Чакъырылмагъан къонакъ тёрге атламаз.
Баш болса, бёрк табылыр.
Ауругъанны сау билмез, ач къарынны токъ билмез.
Кёб къычыргъандан – къоркъма, тынч олтургъандан – къоркъ.
Эте билген, этген этеди, эте билмеген, юретген этеди!
Джуртун къоругъан озар.
Бети – къучакълар, джюреги – бычакълар.
Чомартны къолун джокълукъ байлар.
Чарсда алчыны эл кёреди.
Атлыны ашхысы, ат тизгининден билинир
Джаным-тиним – окъуу, билим.
Къарны аманнга къазан такъдырма, къолу аманнга от джакъдырма.
Башланнган иш битер, къымылдагъан тиш тюшер.
Аманнга алтын чыдамаз.
Чёбню кёлтюрсенг, тюбюнден сёз чыгъар.
Билмегенинги, билгеннге сор.
Къозулугъунда тоймагъан, къойлугъунда тоймаз.
Айтхан сёзюне табылгъан.
Сабий кёргенин унутмаз.
Мураты болгъанны джюрек тебюую башхады.
Ауругъан – джашаудан умутчу.
Урунуу – насыбны анасы.
Сёз садакъдан кючлюдю.
Сескекли кесин билдирир.
Бет бетге къараса, бет да джерге къарар.
Ачыу алгъа келсе, акъыл артха къалады.
Тил – миллетни джаны.
Мал кёб болса, джууукъ кёб болур.
Махтаннган къыз, тойда джукълар.
Хаухну атма, ёнгкючню сатма.
Джарлы джети элни сёзюн этер.
Уллу къашыкъ эрин джыртар.
Билгенни къолу къарны джандырыр.
Окъуу – билимни ачхычы, окъуу – дунияны бачхычы.
Адамны артындан къара сабан сюрме.
Чомартха Тейри да борчлуду.
Аш хазыр болса, иш харам болур.
Мен да «сен», дейме, сен да «кесим», дейсе.
Ёмюрлюк шохлукъну джел элтмез.
Айныгъанлы алты кюн, тогъайгъанлы тогъуз кюн.
Тамырсыз терекге таянма – джыгъылырса.
Къобан да къуру да къобханлай турмайды, адам да къуру да патчахлай турмайды.
Ашлыкъ – бюртюкден, джюн – тюкден.
Ишлегенден, къарагъан уста.
Ана къолу ачытмаз.
Терслик кетер, тюзлюк джетер.
Намысы болмагъанны, сыйы болмаз.
Башы ишлегенни, ауузу да ишлер.
Чомарт бергенин айтмаз.