Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Ишлегенде эринме, ишде чолакъ кёрюнме.
Бети – къучакълар, джюреги – бычакълар.
Аш иеси бла татлыды.
Къонакъ аман болса, къонакъбай джунчур
Бастасын ашагъан, хантусун да ичер.
Ашыкъгъан cуу, тенгизге джетмез.
Ата Джуртун танымагъан, атасын да танымаз.
Биреуню къыйынлыгъы бла кесинге джол ишлеме.
Сютден ауузу кюйген, суугъа юфгюре эди.
Босагъа таш юйге кирмей эди, тыбыр таш эшикге чыкъмай эди.
Къыйынлы джети элге оноу этер.
Аман киши кеси юйюнде – къонакъ.
Джарлы эскисин джамаса, къууаныр.
Игилик игилик бла сингдирилиучю затды.
Ашхы болсанг, атынг чыгъар, аман болсанг, джанынг чыгъар.
Бюгюн дуния кибик, тамбла ахыратды.
Аджашханны ызындагъы кёреди, джангылгъанны джанындагъы биледи.
Нарт сёз – тилни бети.
Ишленмеклик адамлыкъды.
Джаз бир кюнню джатсанг, къыш талай кюнню абынырса.
Тешигини къатында, чычхан да батыр болур.
Кечеси – аяз, кюню – къыш, джарлы къаргъагъа бир аш тюш!
Кёлсюзден сёзсюз тууар.
Тюз сёз баргъан сууну тыяр.
Уллу къазанда бишген эт, чий къалмаз.
Дуния аламаты сен эсенг да, игиме деб айтма.
Магъанасыз сёз – тауушсуз сыбызгъы.
Тин – байлыгъынг, терен саулугъунг.
Мухарны эси – ашарыкъда.
Сакъ юйюне сау барыр.
Бир онгсуз адам адет чыгъарды, деб эштирик тюлсе.
Къолу уллу – асыу, аягъы уллу – джарсыу.
Эки ойлашыб, бир сёлешген.
Къуллукъчума, деб махтанма, къуллукъ – хаух джамчыды!
Кёб джашагъан – кёб билир.
Ёлмесенг да, къарт дамы болмазса?
Кенгеш болса, уруш болмаз.
Джети тилни билген джети кишиди.
Сютню башын джалагъан къутулур, тюбюн ичген тутулур.
Илму – джашауну джолу.
Рысхы – сют юсюнде кёмюк кибикди.
Билим насыб берир, билим джолну керир.
Тил – кесген бычакъ, сёз – атылгъан окъ.
Акъыл бла адеб эгизледиле.
Аллахдан тилесенг, кёб тиле.
Къызбайны юйюне дери сюрсенг, батыр болур.
Минг тенг да азды, бир джау да кёбдю.
Тели турса – той бузар.
Иги болса, тамадама – махтау, аман болса, меннге – айыб.
Иги адам абынса да, джангылмаз.