Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Иши джокъну, сыйы джокъ.
Кёб къычыргъандан – къоркъма, тынч олтургъандан – къоркъ.
Эл ауузу – элия.
Эки къатын алгъан – эки ташны ортасына башын салгъан.
Къая джолда джортма, ачыкъ сёзден къоркъма.
Ата Джуртча джер болмаз, туугъан элча эл болмаз.
Уллу къазанда бишген эт, чий къалмаз.
Ачны эсинде – аш.
Сёз къанатсыз учар.
Бозаны арты дауур болур.
Чакъырылмагъан къонакъ къачан кетерин сормаз.
Аман эсирсе, юйюн ояр.
Джюрекден джюрекге джол барды.
Ойнай билмеген, оюн бузар.
Аджашхан тёгерек айланыр.
Ач къарынны, токъ билмез
Къызбайны юйюне дери сюрсенг, батыр болур.
Нёгер болсанг, тенг бол, тенг болмасанг, кенг бол.
Ёгюзню мюйюзлери ауурлукъ этмейдиле.
Джарлы эскисин джамаса, къууаныр.
Туз, гырджын аша, тюзлюк бла джаша.
Акъыллы – эл иеси, тели – эл баласы.
Джаханимни кёрмей, джандетге кёл салмазса.
Адам бла мюлк юлешмеген эсенг, ол адамны билиб бошагъанма, деб кесинги алдама.
Билимли ёлмез, билимсиз кёрмез.
Билгенни къолу къарны джандырыр.
Эшекге миннген – биринчи айыб, андан джыгъылгъан – экинчи айыб.
Башы ишлегенни, ауузу да ишлер.
Чомарт джарлы болмаз.
Ёзденликни кёбю ётюрюк.
Чоюнну башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Эл ауузу – элек, анга ийнаннган – халек.
Сормай – алма, чакъырылмай – барма.
Дуния аламаты сен эсенг да, игиме деб айтма.
Аш кетер да бет къалыр.
Уясында не кёрсе, учханында аны этер.
Тойгъан антын унутур.
Къыйынлы джети элни къайгъысын этер.
Билмегенинги, билгеннге сор.
Адам боллукъ, атламындан белгили болур.
Эри аманны, къатыны – аман.
Ачыкъ джюрекге джол – ачыкъ.
Сакъ юйюне сау барыр.
Ашхы адам – халкъ байлыгъы, ашхы джер – джашау байлыгъы.
Къатыны харакетли болса, эри къымсыз болур.
Айырылгъанланы айю ашар, бёлюннгенлени бёрю ашар.
Аман адамны тепсинге олтуртсанг, къызынгы тилер.
Азыкъ аз болса, эртде орун сал.
Къазанчы аман болса, къазаны къайнамаз.
Иесиз малны бёрю ашар.