Аман киши кеси юйюнде – къонакъ.
Ёгюзню мюйюзюнден тутадыла, адамны сёзюнден тутадыла.
Джюрекден джюрекге джол барды.
Эрине къаргъыш этген къатын, эрнин къабар.
Азыгъы аз, алгъа къабар, аты аман, алгъа чабар.
Бал чибинни ургъаны – ачы, балы – татлы.
Чабар ат – джетген къыз.
Ашыкъгъан cуу, тенгизге джетмез.
Дуния аламаты сен эсенг да, игиме деб айтма.
Мураты болгъанны джюрек тебюую башхады.
Тил – кесген бычакъ, сёз – атылгъан окъ.
Чомарт къонакъ юй иесин сыйлар.
Мухарны эси – ашарыкъда.
Аллахдан тилесенг, кёб тиле.
Ёгюзню мюйюзлери ауурлукъ этмейдиле.
Аман къатын алгъан, арыр, иги къатын алгъан джарыр.
Рысхы – насыбха къор.
Элде адам къалмаса, ит тахтагъа минер.
Чабакъ башындан чирийди.
Тил – миллетни джаны.
Садакъачыны джаны – къапчыгъында.
Джашны джигитлиги сорулур, къызны джигерлиги сорулур.
Адамны бетине къарама, адетине къара.
Дуния мал дунияда къалады.
От кюйдюрген, сау болса да, тот кюйдюрген, сау болмаз.
Ауузу аманнга «иги», деме.
Кёзню ачылгъаны – иги, ауузну джабылгъаны – иги.
Джарлыны тону джаз битер.
Халкъгъа джарагъан, джарлы къалмаз.
Ойнай билмеген, оюн бузар.
Къонакъны къачан кетерин сорма, къачан келлигин сор.
Къарны аманнга къазан такъдырма, къолу аманнга от джакъдырма.
Окъуу – билимни ачхычы, окъуу – дунияны бачхычы.
Хунаны тюбюн къазсанг, юсюнге ауар.
Адамны сыфатына къарама, сёзюне къара.
Тенги кёбню джау алмаз, акъылы кёбню дау алмаз.
Тешигини къатында, чычхан да батыр болур.
Кёлсюзден сёзсюз тууар.
Ёлген эшек бёрюден къоркъмайды.
Тёрде – темир таякълы, къаяда – чыпчыкъ аякълы.
Агъач халкъгъа алтынды, иссиликге салкъынды.
Билимсиз иш бармаз.
Къыз чыгъаргъан – къызыл къымжа.
Соргъан айыб тюлдю, билмеген айыбды.
Суу ичген шауданынга тюкюрме.
Эркишиге тары кебек танг кёрюнюр.
Тин – байлыгъынг, терен саулугъунг.
Ач келгенни – тойдур, кеч келгенни – къондур.
Чомарт бергенин айтмаз.
Джетген къыз джерли эшекни танымаз.