Бети къызарыучу адамны, джюреги харам болмаз.
Адамны джюреги нени кёрюрге сюйсе, кёзю да аны кёрюрге ёч болады.
Джан саулукъ бермей, сан саулукъ бермезсе.
Сёз сёзню айтдырыр.
Кёз – сюйген джерде, къол – ауругъан джерде.
Гырджын – тепсини тамадасы.
Игиге айтсанг – билир, аманнга айтсанг – кюлюр.
Тёрде – темир таякълы, къаяда – чыпчыкъ аякълы.
Билим насыб берир, билим джолну керир.
Шекер бла туз – бир болмаз, ушамагъан – юй болмаз.
Ашха уста, юйюнде болсун
Джуртун къоругъан озар.
Аджашхан тёгерек айланыр.
Эркишиге тары кебек танг кёрюнюр.
Тешигини къатында, чычхан да батыр болур.
Айтылгъан сёз ызына къайтмаз.
Мадар болса, къадар болур.
Чомартны къолун джокълукъ байлар.
Адам туугъан джеринде, ит тойгъан джеринде.
Сабийни джумушха джибер да, ызындан бар.
Татлы тилде – сёз ариу, чемер къолда – иш ариу.
Келлик заман – къартлыкъ келтирир, кетген заман – джашлыкъ ёлтюрюр.
Ёгюзню мюйюзюнден тутадыла, адамны сёзюнден тутадыла.
Ётюрюк хапар аякъ тюбю бла джюрюйдю.
Термилгенинги табмазса, кюлгенинге тюберсе.
Джангыз торгъай джырламаз.
Ач – эснер, ат – кишнер.
Эллинг бла джау болсанг да, юйюнг бла джау болма.
Баланы адам этген анады.
Aдам боллукъ, сыфатындан белгили.
Этни да ашады, бетни да ашады.
Сютню башын джалагъан къутулур, тюбюн ичген тутулур.
Тик ёргени, тик энгишгеси да болады.
Адамны аты башхача, акъылы да башхады.
Аман адам этегингден тутса, кес да къач.
Мен да «сен», дейме, сен да «кесим», дейсе.
Ишленмеген джаш – джюгенсиз ат, ишленмеген къыз – тузсуз хант.
Джарлыны эшигин махтагъан джабар.
Джаханимни кёрмей, джандетге кёл салмазса.
Къайгъыны сюйген, къайгъы табар.
Ауругъан – джашаудан умутчу.
Юй кюйдю да, кюйюз чыкъды, ортасындан тюйюш чыкъды.
Аман киши кеси юйюнде – къонакъ.
Аш хазыр болса, иш харам болур.
Эки къатын алгъан – эки ташны ортасына башын салгъан.
Иги адам абынса да, джангылмаз.
Биреу ашаб къутулур, биреу джалаб тутулур.
Мухардан ач ычхынмаз.
Эски джаугъа ышанма.
Сабий болмагъан джерде, мёлек болмаз.
