Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Сабийликде юретмесенг, уллу болса – тюзелмез.
Къозулугъунда тоймагъан, къойлугъунда тоймаз.
Къазанда болса, чолпугъа чыгъар.
Зарда марда джокъ.
Ойнай-ойнай кёз чыгъар.
Ашда уялгъан – мухар, ишде уялгъан – хомух.
Джиби бир къат джетмей эди да, эки къат тарта эди.
Джюрекге ариу – кёзге да ариу.
Суугъа – таянма, джаугъа – ийнанма.
Игилик игилик бла сингдирилиучю затды.
Ойнай билмеген, оюн бузар.
Къан бла кирген, джан бла чыгъар.
Арыгъан къош чамчы болур.
Ауурну тюбю бла, дженгилни башы бла джюрюген.
Акъыллы эркиши атын махтар, акъылсыз эркиши къатынын махтар.
Кёз – сюйген джерде, къол – ауругъан джерде.
Тай асырагъан, атха минер.
Къралынгы – душмандан, башынгы от бла суудан сакъла.
Ач да бол, токъ да бол – намысынга бек бол.
Джашда акъыл джокъ, къартда къарыу джокъ.
Аз сёлешген, къайгъысыз турур.
Акъыл бла адеб эгизледиле.
Ауузу аманнга «иги», деме.
Джерни букъусу кёкге къонмаз.
Берекет берсин деген джерде, берекет болур.
Къууут – джелге, берне – бошха.
Къартны бурнун сюрт да, оноугъа тут.
От кюйдюрген, сау болса да, тот кюйдюрген, сау болмаз.
Кёб ант этген, кёб ётюрюк айтыр.
Ариу сёз – джаннга азыкъ, аман сёз – башха къазыкъ.
Ашын ашагъанынгы, башын да сыйла.
Чалманны аллы къалай башланса, арты да алай барады.
Байлыкъ адамны сокъур этер.
Тойгъан антын унутур.
Ариу джол аджал келтирмез.
Ашарыкъда сайлагъаннга – чий гырджын.
Окъдан джара эртде-кеч болса да бителир, сёз джара, ёмюрге къалыр.
Душманны тышы – акъ, ичи – къара.
Тил бла келеди джыр да.
Ёлмесенг да, къарт дамы болмазса?
Ариу сёз – къылычдан джити.
Кийиминг бла танылма, адамлыкъ бла таныл.
Сагъышы джокъ – джукъучу, акъылы джокъ – къаугъачы.
Эринчекге кюн узун.
Аджалсыз ёлюм болмаз.
Къызны минг тилер, бир алыр.
Биреу къой излей, биреу той излей.
Сабыр джетер муратха, сабырсыз къалыр уятха.
Ишленмеклик адамлыкъды.
Керти сёзге тёре джокъ.