Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Дуния малгъа сатылма, кесингден телиге къатылма.
Башсыз урчукъ тюзюне айланмаз.
Акъдан къара болмаз.
Бети бедерден, намыс сакълама.
Татлы тилде – сёз ариу, чемер къолда – иш ариу.
Адебсиз адам – джюгенсиз ат.
Ойнай-ойнай кёз чыгъар.
Урунуу – насыбны анасы.
Асхат ашлыкъ сата, юйдегиси ачдан къата.
Билимсиз иш бармаз.
Гитче джилтин уллу элни джандырыр.
Чомарт къолда мал къалмаз.
Акъылсызны джууукъгъа алма, акъыллыны кенгнге салма.
Эр сокъур болсун, къатын тилсиз болсун.
Нёгерсизни джолу узун.
Айран тёгюлсе, джугъусу къалыр.
Ашын ашагъанынгы, башын да сыйла.
Мухарны эси – ашарыкъда.
Джигер – джаннга къыйынлыкъ.
Харам къарнашдан, халал тенг ашхы.
Мадар болса, къадар болур.
Суу да къайтады чыкъгъан джерине.
Къарт бла баш аша, джаш бла аякъ аша.
Кесине оноу эте билмеген, халкъына да эте билмез.
Рысхы – насыбха къор.
Аш иеси бла татлыды.
Къарнынг къанлынга кийирир.
Терек ауса, отунчу – кёб.
Кесине гебен этелмеген, биреуге черен эте эди.
Юйюнгден чыкъдынг – кюнюнгден чыкъдынг.
Олтуруб кёрюнмей эди да, ёрге туруб кёрюне эди.
Бёрю да ач къалмасын, эчки да ашалмасын.
Таукел адам тау тешер.
Чакъырылмагъан къонакъ къачан кетерин сормаз.
Къартны сыйын кёрмеген, къартлыгъында сыйлы болмаз.
Ётюрюк хапар аякъ тюбю бла джюрюйдю.
Билими азны – ауузунда кирит.
Ауругъаннга – кийик саулукъ, джетген къызгъа – чилле джаулукъ.
Ашда уялгъан – мухар, ишде уялгъан – хомух.
Ойнаб айтсанг да, эслеб айт.
Къарны аманнга къазан такъдырма, къолу аманнга от джакъдырма.
Азыкълы ат арымаз, къатыны аман джарымаз.
Ач, тоймам, дейди, тойгъан, ач болмам, дейди.
Адамгъа аман кюн соруб келмейди.
Кечеси – аяз, кюню – къыш, джарлы къаргъагъа бир аш тюш!
Ачлыкъ отха секиртир.
Окъуу – билимни ачхычы, окъуу – дунияны бачхычы.
Джолда аягъынга сакъ бол, ушакъда тилинге сакъ бол.
Тойгъан антын унутур.
Биреуню къыйынлыгъы бла кесинге джол ишлеме.