Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Джылыгъа джылан илешир.
Харам къарнашдан, халал тенг ашхы.
Къыз келсе, джумуш эте келеди, къатын келсе, ушакъ эте келеди.
Миллетни бойну – базыкъ, аны бла кюрешген – джазыкъ.
Накъырданы арты керти болур.
Ёксюзню къалачы уллу кёрюнюр.
Чабар ат – джетген къыз.
Джауумдан сора, кюн кюйдюрюр, ётюрюкден сора, айыб кюйдюрюр.
Таукелге нюр джауар.
Окъумагъан сокъурду, сокъур ташха абыныр!
Ашхы атаны – джашы ашхы, ашхы ананы – къызы ашхы.
«Ёгюз, джаргъа джууукъ барма, меннге джюк боллукъса», - дегенди эшек.
Ата Джуртун танымагъан, атасын да танымаз.
Кюн кёрмеген, кюн кёрсе, кюндюз чыракъ джандырыр.
Ашлыкъны арба юйге келтирир, чана базаргъа элтир.
Акъыллы айтыр эди, акъылсыз къоймайды.
Шайтан алдады, тюзлюк къаргъады.
Керилген да, ургъан кибикди.
Билмейме деген – бир сёз
Уллу къазанда бишген эт, чий къалмаз.
Къоркъакъны кёзю экили кёрюр.
Тёзген – тёш ашар!
Чоюнну башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Тили узунну, намысы – къысха.
Ойнай-ойнай кёз чыгъар.
Джылар джаш, атасыны сакъалы бла ойнар.
Aдам боллукъ, сыфатындан белгили.
Байлыкъ болгъан джерде, тынчлыкъ джокъду.
Адебсиз адам – джюгенсиз ат.
Кёл – къызбай, къол – батыр.
Халкъгъа джарагъан, джарлы къалмаз.
Эшекге миннген – биринчи айыб, андан джыгъылгъан – экинчи айыб.
Къарнынг бла ёч алма.
Къайгъыны сюйген, къайгъы табар.
Къыйынлы джети элни къайгъысын этер.
Билеги кючлю, бирни джыгъар, билими кючлю, мингни джыгъар.
Ауурну тюбю бла, дженгилни башы бла джюрюген.
Ач келгенни – тойдур, кеч келгенни – къондур.
Терек ауса, отунчу – кёб.
Танг атмайма десе да, кюн къоярыкъ тюйюлдю.
Арыгъан къош чамчы болур.
Акъдан къара болмаз.
Джети тилни билген джети кишиди.
Ёгюзню мюйюзюнден тутадыла, адамны сёзюнден тутадыла.
Сыфатында болмагъаны, суратында болмаз.
Къонакъ кёб келюучю юйню, къазаны отдан тюшмез.
Иги сёз – джаннга азыкъ, аман сёз башха – къазыкъ.
Аман киши кеси юйюнде – къонакъ.
Бек ашыкъгъан меннге джетсин, дегенди аракъы.
Зар адамны насыбы болмаз.