Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Чыбыкълыкъда бюгюлмеген, къазыкълыкъда бюгюлмей эди.
Джигер – джаннга къыйынлыкъ.
Ышармагъан – кюлмез, кюлмеген – къууанчны билмез.
Билимсиз иш бармаз.
Ата джурт – алтын бешик.
Адам къыйынлыгъын кёлтюрюр, зауукълугъун кёлтюрмез.
Суугъа – таянма, джаугъа – ийнанма.
Мал ёлсе, сюек къалыр, адам ёлсе, иши къалыр.
«Ёгюз, джаргъа джууукъ барма, меннге джюк боллукъса», - дегенди эшек.
Окъугъанны бети джарыкъ.
Ашлыкъны арба юйге келтирир, чана базаргъа элтир.
Киштикге къанат битсе, чыпчыкъ къалмаз эди.
Чабакъ башындан чирийди.
Аманны эки битли тону болур, бирин сеннге кийдирир, бирин кеси киер.
Сёз къанатсыз учар.
Адам туугъан джеринде, ит тойгъан джеринде.
Ауругъаннга – кийик саулукъ, джетген къызгъа – чилле джаулукъ.
Кийим тукъум сордурур.
Башсыз урчукъ тюзюне айланмаз.
Ёгюзню мюйюзюнден тутадыла, адамны сёзюнден тутадыла.
Къайгъы тюбю – тенгиз.
Адамны сабийин сюйген джюреги, бычакъча, джитиди.
Атлыны ашхысы, ат тизгининден билинир
Эри аманны, къатыны – аман.
Къатыны харакетли болса, эри къымсыз болур.
Тёрде – темир таякълы, къаяда – чыпчыкъ аякълы.
Кийимни бичсенг, кенг бич, тар этген къыйын тюлдю.
Ашхы сёз таш тешер.
Билим къая тешер.
Кёбден умут этиб, аздан къуру къалма.
Тура эдим джата, къайдан чыкъды хата?
Ариу – кёзге, акъыл – джюрекге.
Чомарт джарлы болмаз.
Къыйынлы джети элни къайгъысын этер.
Эшекни не къадар тюйсенг да, ат болмаз.
Айраннга суу къош, телиге джол бош.
Ёпкелегенни ашы татлы болады.
Сакъалы текени да бар, мыйыгъы киштикни да бар.
Къанны къан бла джуума, аманны аман бла къуума.
Билим насыб берир, билим джолну керир.
Кюлме джашха – келир башха.
Билмейме деген – бир сёз
Сормай – алма, чакъырылмай – барма.
Къартха ушагъан джаш – акъыллы, джашха ушагъан къарт – тели.
Ана кёлю – балада, бала кёлю – талада.
Сибиртки да сыйлы болду, кюрек да кюнлю болду.
Бети къызарыучу адамны, джюреги харам болмаз.
Иесиз малны бёрю ашар.
Адамны адамлыгъы къыйынлыкъда айгъакъланады.
Тешик этген тынчды, аны джамагъан къыйынды.