Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Ашхы тенг джолгъа салыр, аман тенг джолдан тайдырыр.
Аллахдан тилесенг, кёб тиле.
Насыблыны баласы кюн кюнден да баш болур, насыбсызны баласы, кюн кюнден да джаш болур.
Экеулен сёлеше тура эселе, орталарына барыб кирме.
Кёбден умут этиб, аздан къуру къалма.
Дуния мал дунияда къалады.
Къарнынг ауруса, ауузунгу тый
Джауумдан сора, кюн кюйдюрюр, ётюрюкден сора, айыб кюйдюрюр.
Юреннген ауруу къалмаз.
Аууздан келген, къолдан келсе, ким да патчах болур эди.
Къайгъы тюбю – тенгиз.
Иши джокъну, сыйы джокъ.
Мени джылытмагъан кюн, меннге тиймесин!
Ата – билек, ана – джюрек!
Хар сёзню орну барды.
Тешигини къатында, чычхан да батыр болур.
Тёзгеннге, джабылгъан эшик ачылыр.
Хунаны тюбюн къазсанг, юсюнге ауар.
Агъач халкъгъа алтынды, иссиликге салкъынды.
Адамгъа аман кюн соруб келмейди.
Чабар ат – джетген къыз.
Билим – акъылны чырагъы.
Ариу сёз – къылычдан джити.
Чомартны къолу берекет.
Билмегенинги, билгеннге сор.
Байлыкъ келсе, акъыл кетер.
Телиге акъыл салгъандан эсе, ёлгеннге джан салырса.
Адеб джокъда, намыс джокъ.
Билимли ёлмез, билимсиз кёрмез.
Адамны аты башхача, акъылы да башхады.
Ауругъанны сау билмез, ач къарынны токъ билмез.
Аман къатын алгъан, арыр, иги къатын алгъан джарыр.
Къонакъ аман болса, къонакъбай джунчур
Къарны аманнга къазан такъдырма, къолу аманнга от джакъдырма.
Ашаса, ашамаса да, бёрюню ауузу – къан.
Бозанг болмагъан джерге, къалагъынгы сукъма.
Халкъгъа джарагъан, джарлы къалмаз.
Ауругъан – джашаудан умутчу.
Джыйырма къойну юч джыйырма эбзе кюте эди.
Сууда джау джокъ, кёб сёзде магъана джокъ.
Сакъ юйюне сау барыр.
Джашлыкъ этмеген, башлыкъ этмез.
Суу да къайтады чыкъгъан джерине.
Аман адам элни бир-бирине джау этер.
Ёгюзню мюйюзюнден тутадыла, адамны сёзюнден тутадыла.
Айранын берсенг, челегин да къызгъанма.
Ашлыкъны арба юйге келтирир, чана базаргъа элтир.
Ач отунчуну ачыуу – бурнунда.
Тойгъа алгъа да барма, тойда артха да къалма.
Ойнай билмеген, уруб къачар.