Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Къозулугъунда тоймагъан, къойлугъунда тоймаз.
Юйлю уругъа ит чабмаз.
Иесиз малны бёрю ашар.
Аш кетер да бет къалыр.
Иги болса, тамадама – махтау, аман болса, меннге – айыб.
Чабар ат – джетген къыз.
Хатерли къул болур.
Адам къаллай бир ишленмесе, аллай бир кесин уллу кёреди.
Джетген къыз джерли эшекни танымаз.
Къууут – джелге, берне – бошха.
Алтыннга тот къонмаз.
Кийим тукъум сордурур.
Адамны артындан къара сабан сюрме.
Къатыны харакетли болса, эри къымсыз болур.
Джумушакъ терекни къурт ашар.
Ашхылыкъ джерде джатмайды, аманлыкъ суугъа батмайды.
Къонакъ аман болса, къонакъбай джунчур
Тил бла келеди джыр да.
Биреуге аманлыкъ этиб, кесинге игилик табмазса.
Огъурлуну сёзю – суу, огъурсузну сёзю – уу.
Этим кетсе да, сюегим къалыр.
Кёл – къызбай, къол – батыр.
Хата – гитчеден.
Таукел тауну аудурур.
Нарт сёз – тилни бети.
Тамырсыз терекге таянма – джыгъылырса.
Тиширыусуз юй – отсуз от джагъа.
Ёлген аслан – сау чычхан.
Эринчекни аурууу – кёб.
Харам къарнашдан, халал тенг ашхы.
Тыш элде солтан болгъандан эсе, кесинги элде олтан болгъан игиди!
Таукел адам тау тешер.
Бети – къучакълар, джюреги – бычакълар.
Къонакъ аз олтурур, кёб сынар.
Иги сёз – джаннга азыкъ, аман сёз башха – къазыкъ.
Азыкълы ат арымаз, къатыны аман джарымаз.
Эл элде бирер малынг болгъандан эсе, бирер тенгинг болсун.
Билмейме деген – бир сёз
Кёбден умут этиб, аздан къуру къалма.
Арыгъан къош чамчы болур.
Байны къызы баймакъ болса да, юйде къалмаз!
Окъ къызбайны джокълайды.
Джаш болсун, къыз болсун, акъылы, саны тюз болсун.
Чакъырылгъанны аты, чакъырылмагъанны багъасы болур.
Махтаннган къыз, тойда джукълар.
Элни кючю – эмеген.
Ётюрюкню къуйругъу – бир тутум.
Ким бла джюрюсенг, аны кёзю бла кёрюнюрсе.
Мухардан ач ычхынмаз.
Рысхы – сют юсюнде кёмюк кибикди.