Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Ачлыкъ отха секиртир.
Сабий болмагъан джерде, мёлек болмаз.
Таукел тауну аудурур.
Тенгни тенглиги джашай барсанг билинир.
Накъырда – кертини келечиси.
Ханы къызы буюгъа-буюгъа киштик болду.
Юй кюйдю да, кюйюз чыкъды, ортасындан тюйюш чыкъды.
Ат да турмайды бир териде.
Ауузу бла къуш тута айланады.
Тойгъанлыкъ къойгъа джарашады.
Сютню башын джалагъан къутулур, тюбюн ичген тутулур.
Ёзденликни кёбю ётюрюк.
Эки ойлашыб, бир сёлешген.
Окъугъан озар, окъумагъан тозар.
Экеулен сёлеше тура эселе, орталарына барыб кирме.
Аманнга алтын чыдамаз.
Биреуню тёрюнден, кесинги эшик артынг игиди.
Биреу ашаб къутулур, биреу джалаб тутулур.
Этни бети бла шорпасы.
Адам къаллай бир ишленмесе, аллай бир кесин уллу кёреди.
Сакъалы текени да бар, мыйыгъы киштикни да бар.
Эл элде бирер малынг болгъандан эсе, бирер тенгинг болсун.
Тиширыусуз юй – отсуз от джагъа.
Байма, деб да, къууанма, джарлыма, деб да, джылама.
Кимни – тили, тиши онглу, кимни – къолу, иши онглу.
Адеби болмагъан къыз – тузсуз хант.
Билим ат болуб да чабар, къуш болуб да учар.
Сабийни джумушха джибер да, ызындан бар.
Мал кёб болса, джууукъ кёб болур.
Тели турса – той бузар.
Иесиз малны бёрю ашар.
Эл бла кёргенинг эрелей.
Мухардан ач ычхынмаз.
Къоркъакъны кёзю экили кёрюр.
Къозулугъунда тоймагъан, къойлугъунда тоймаз.
Аш иеси бла татлыды.
Бёрю да ач къалмасын, эчки да ашалмасын.
Атлыны ашхысы, ат тизгининден билинир
Абынмазлыкъ аякъ джокъ, джангылмазлыкъ джаякъ джокъ.
Сабий кёргенин унутмаз.
Аджашханны ызындагъы кёреди, джангылгъанны джанындагъы биледи.
Адам къыйынлыгъын кёлтюрюр, зауукълугъун кёлтюрмез.
Келгинчи, къонакъ уялыр, келгенден сора, къонакъбай уялыр.
Билмейме деген – бир сёз
Мал ёлсе, сюек къалыр, адам ёлсе, иши къалыр.
Иги адам абынса да, джангылмаз.
Чыбыкълыкъда бюгюлмеген, къазыкълыкъда бюгюлмей эди.
Адамны сабийин сюйген джюреги, бычакъча, джитиди.
Ач къарным, тынч къулагъым.
Махтаннган къыз, тойда джукълар.