Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Адам бла мюлк юлешмеген эсенг, ол адамны билиб бошагъанма, деб кесинги алдама.
Шекер бла туз – бир болмаз, ушамагъан – юй болмаз.
Чакъырылмагъан къонакъ – орунсуз.
Джарлы эскисин джамаса, къууаныр.
Ашлыкъны арба юйге келтирир, чана базаргъа элтир.
Къартха ушагъан джаш – акъыллы, джашха ушагъан къарт – тели.
Эл бла кёргенинг эрелей.
Биреуге аманлыкъ этиб, кесинге игилик табмазса.
Кёл – къызбай, къол – батыр.
Термилгенинги табмазса, кюлгенинге тюберсе.
Уллу сёзде уят джокъ.
Тилде сюек болмаса да, сюек сындырыр.
Къалгъан ишге къар джауар.
Кюн кёрмеген, кюн кёрсе, кюндюз чыракъ джандырыр.
Суу кетер, таш къалыр.
Аман хансны – урлугъу кёб.
Ёнгкюч къууана барыр, джылай келир.
Иги адам абынса да, джангылмаз.
Таш бла ургъанны, аш бла ур.
Керилген да, ургъан кибикди.
Нафысынгы айтханын этме, намысынгы айтханын эт.
Джол бла сёзню къыйыры джокъ.
Насыблыны баласы кюн кюнден да баш болур, насыбсызны баласы, кюн кюнден да джаш болур.
Акъылсызны джууукъгъа алма, акъыллыны кенгнге салма.
Айтхан сёзюне табылгъан.
Булут кёкге джарашыу, уят бетге джарашыу.
Сёз – кюмюш, джыр – алтын.
Билмегенинги, билгеннге сор.
Ашыкъгъанны этеги бутуна чырмалыр.
Айтылгъан буйрукъ, сёгюлмез
Гугук кесини атын айтыб къычыргъанча, мен, мен деб нек тураса?
Джаханимни кёрмей, джандетге кёл салмазса.
Сыфатында болмагъаны, суратында болмаз.
Насыблы элин сюер, насыбсыз кесин сюер.
Ашда уялгъан – мухар, ишде уялгъан – хомух.
Уллу атлама – абынырса, уллу къабма – къарылырса.
Байлыкъ адамны сокъур этер.
Ханы къызы буюгъа-буюгъа киштик болду.
Джырчы джырчыгъа – къарнаш.
Джолда аягъынга сакъ бол, ушакъда тилинге сакъ бол.
Нёгер болсанг, тенг бол, тенг болмасанг, кенг бол.
Баргъанынга кёре болур келгенинг.
Акъыллы – эл иеси, тели – эл баласы.
Ариу сёз – джаннга азыкъ, аман сёз – башха къазыкъ.
Тенгинг джокъ эсе – изле, бар эсе – сакъла!
Окъуу – билимни ачхычы, окъуу – дунияны бачхычы.
Джарлыны тону джаз битер.
Кёл ашады да, кеси ашады.
Джети тилни билген джети кишиди.
Биреуню тёрюнден, кесинги эшик артынг игиди.