Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Тилчиден кери бол.
Къайгъыны сюйген, къайгъы табар.
Таш ата билмеген, башына урур.
Джыйырма къойну юч джыйырма эбзе кюте эди.
Къонакъ болсанг, ийнакъ бол.
Хантына кёре тузу, юйюне кёре къызы.
Ётген ёмюр – акъгъан суу.
Аман хансны – урлугъу кёб.
Ана къолу ачытмаз.
Элге къуллукъ этмеген, элге ие болмаз.
Ариу сёз – джаннга азыкъ, аман сёз – башха къазыкъ.
Бозаны арты дауур болур.
Душманны тышы – акъ, ичи – къара.
Тёгюлген тюгел джыйылмайды.
Адамны сабийин сюйген джюреги, бычакъча, джитиди.
Тюз сёз баргъан сууну тыяр.
Мал тутхан – май джалар.
Азыкъ аз болса, эртде орун сал.
Джырчы джырчыгъа – къарнаш.
Къолу уллу – асыу, аягъы уллу – джарсыу.
Бек анасы джыламаз.
Ачлыкъда тары гырджын халыуадан татлы.
Чакъырылмагъан къонакъ къачан кетерин сормаз.
Эркиши – от, тиширыу – суу.
Ата – билек, ана – джюрек!
Эртде тургъан джылкъычыны эркек аты тай табар.
Ашын ашагъанынгы, башын да сыйла.
Гыдай эчки суугъа къараб, мюйюзле кёрмесе, джашма алкъын, дегенди.
Ата джурт – алтын бешик.
Джангызны оту джарыкъ джанмаз!
Адебсиз адам – джюгенсиз ат.
Ата – баланы уясы.
Ётюрюк хапар аякъ тюбю бла джюрюйдю.
Адамны бетине къарама, адетине къара.
Хар адамгъа кеси миннген тау кибик.
Гитче джилтин уллу элни джандырыр.
Адебни адебсизден юрен.
Эллинг бла джау болсанг да, юйюнг бла джау болма.
Ашда – бёрю, ишде – ёлю.
Джарлыны эшигин махтагъан джабар.
Эм уллу байлыкъ – джан саулукъ.
Къарыусузгъа кюлме, онгсузгъа тийме.
Къуллукъчума, деб махтанма, къуллукъ – хаух джамчыды!
Эртде тургъан бла эртде юйленнген сокъуранмаз.
Аджал соруб келмез, келсе, къайтыб кетмез.
Зарда марда джокъ.
Эл ауузу – элия.
Къыз тиширыу кеси юйюнде да къонакъды.
Ёлген аслан – сау чычхан.
Тойгъан антын унутур.