Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Ёксюзню къалачы уллу кёрюнюр.
Ашхы адам – халкъ байлыгъы, ашхы джер – джашау байлыгъы.
Ач да бол, токъ да бол – намысынга бек бол.
Эри аманны, къатыны – аман.
Ойнай билмеген, оюн бузар.
Шекер бла туз – бир болмаз, ушамагъан – юй болмаз.
Элни кючю – эмеген.
Къыз чыгъаргъан – къызыл къымжа.
Кёз – сюйген джерде, къол – ауругъан джерде.
Ишлемеген – тишлемез.
Аджашханны ызындагъы кёреди, джангылгъанны джанындагъы биледи.
Баланы адам этген анады.
Къозулугъунда тоймагъан, къойлугъунда тоймаз.
Джумушакъ сёз къаты таякъны сындырыр.
Ханнга да келеди хариблик.
Кеси юйюмде мен да ханма.
Башынга джетмегенни сорма.
Эки ойлашыб, бир сёлешген.
Мен да «сен», дейме, сен да «кесим», дейсе.
Къарнынг къанлынга кийирир.
Ач бёрюге мекям джокъ.
Экеу тутушса, биреу джыгъылыр.
Асхат ашлыкъ сата, юйдегиси ачдан къата.
Кёзю сокъурдан – къоркъма, кёлю сокъурдан – къоркъ.
Джылыгъа джылан илешир.
Зар адам ашынгы ашар, кесинги сатар.
Ханы къызы буюгъа-буюгъа киштик болду.
Кийимни бичсенг, кенг бич, тар этген къыйын тюлдю.
Чомарт джарлы болмаз.
Накъырданы арты керти болур.
Сакъ юйюне сау барыр.
Сёз садакъдан кючлюдю.
Онгсузну – джакъла, тенгликни – сакъла.
Эте билген, этген этеди, эте билмеген, юретген этеди!
Эртде тургъан бла эртде юйленнген сокъуранмаз.
Джашда акъыл джокъ, къартда къарыу джокъ.
Ауурну тюбю бла, дженгилни башы бла джюрюген.
Джырчы джырчыгъа – къарнаш.
Къыйынлы джети элни къайгъысын этер.
Тамырсыз терекге таянма – джыгъылырса.
Бетинги сатма, малынгы сат.
Джахил болса анасы, не билликди баласы?
Къыз келсе, джумуш эте келеди, къатын келсе, ушакъ эте келеди.
Ойнай билмеген, уруб къачар.
Ёлген ийнек сютлю болур.
Окъ къызбайны джокълайды.
Ёгюзню мюйюзлери ауурлукъ этмейдиле.
Иги адамны бир сёзю эки болмаз.
Айтылгъан сёз ызына къайтмаз.
Къаллай салам берсенг, аллай джууаб алырса.