Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Мал ёлсе, сюек къалыр, адам ёлсе, иши къалыр.
Атлыны ашхысы, ат тизгининден билинир
Иесиз малны бёрю ашар.
Аманнга да, игиге да оноусуз къатышма.
Бир абыннган – минг сюрюнюр.
Билим ат болуб да чабар, къуш болуб да учар.
Аманны тукъумуна къарама, игини тукъумун сорма.
Нарт сёз къарт болмаз.
Тик ёргени, тик энгишгеси да болады.
Хазыр ашха – терен къашыкъ.
Бети бедерден, намыс сакълама.
Кёб ашасанг, татыуу чыкъмаз, кёб сёлешсенг, магъанасы чыкъмаз.
Аман эсирсе, юйюн ояр.
Адамны аты башхача, акъылы да башхады.
Мени джылытмагъан кюн, меннге тиймесин!
Эркишиге тары кебек танг кёрюнюр.
Джюрекге ариу – кёзге да ариу.
Чомартны къолу берекет.
Босагъа таш юйге кирмей эди, тыбыр таш эшикге чыкъмай эди.
Рысхысына кёре, джаш ёсер, къышлыгъына кёре, мал ёсер.
Кёрмегеннге кебек – танг, битмегеннге сакъал – танг.
Джол бла сёзню къыйыры джокъ.
Эл ауузу – элек, анга ийнаннган – халек.
Сёлеш деб шай берген, тохта деб, сом берген.
Суу ичген шауданынга тюкюрме.
Байны оноуу, джарлыгъа джарамаз.
Душманны тышы – акъ, ичи – къара.
Ойнаб айтсанг да, эслеб айт.
Игини сыйлагъан адетди.
Байлыкъдан саулукъ ашхыды.
Кёбден умут этиб, аздан къуру къалма.
Ач келгенни – тойдур, кеч келгенни – къондур.
Джылыгъа джылан илешир.
Юре билмеген ит, къонакъ келтирир.
Айтылгъан сёз ызына къайтмаз.
Тил джюрекге джол ишлейди.
Намысы джокъну – дуниясы джокъ.
Къошда джокъгъа – юлюш джокъ.
Минг тенг да азды, бир джау да кёбдю.
Джарлыны тону джаз битер.
Акъдан къара болмаз.
Ач къарынны, токъ билмез
Гырджын – тепсини тамадасы.
Кёлю джокъну – джолу джокъ.
Эл бла кёргенинг эрелей.
Айранны сюйген, ийнек тутар.
Къазанда болса, чолпугъа чыгъар.
Босагъагъа джууукъ орун болса, ашыгъыб тёрге озма.
Эм ашхы къайын ана мамукъ бла башынгы тешер.
Тилсиз миллет джокъ болур.