Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Сёз сёзню айтдырыр.
Насыблыны баласы кюн кюнден да баш болур, насыбсызны баласы, кюн кюнден да джаш болур.
Кёб джат да, бек чаб.
Тай асырагъан, атха минер.
Аз сёлешген, къайгъысыз турур.
Магъанасыз сёз – тауушсуз сыбызгъы.
Сууда джау джокъ, кёб сёзде магъана джокъ.
Ариу сёзде ауруу джокъ.
Юй ишлеген балта эшикде къалыр.
Тилде сюек болмаса да, сюек сындырыр.
Къызгъанчдан ычхыныр, мухардан ычхынмаз.
Айтхан – тынч, этген – къыйын.
Ургъан суудан башынгы сакъла.
Ойнай билмеген, оюн бузар.
Ата – баланы уясы.
Биреу къой излей, биреу той излей.
Билимсиз иш бармаз.
Кёбден умут этиб, аздан къуру къалма.
Биреуню къыйынлыгъы бла кесинге джол ишлеме.
Кёл – къызбай, къол – батыр.
Намысы джокъну – дуниясы джокъ.
Экиндини кеч къылсанг, чабыб джетер ашхам.
Орну джокъну – сыйы джокъ.
От этилмеген джерден тютюн чыкъмайды.
Билим ат болуб да чабар, къуш болуб да учар.
Сабийни джумушха джибер да, ызындан бар.
Байдан умут эте, джарлыдан ёгюз багъасы къорады.
Джырчы джырчыгъа – къарнаш.
Келлик заман – къартлыкъ келтирир, кетген заман – джашлыкъ ёлтюрюр.
Билими азны – ауузунда кирит.
Ачлыкъда тары гырджын халыуадан татлы.
Берекет берсин деген джерде, берекет болур.
Уруну арты – къуру.
Таугъа чыгъаллыкъ эсенг, тюзде къалма.
Чомартха Тейри да борчлуду.
Бети бедерден, намыс сакълама.
Ариу – кёзге, акъыл – джюрекге.
Ауузу аманнга «иги», деме.
Къарт айтханны этмеген, къартаймаз.
Бал чибинни ургъаны – ачы, балы – татлы.
Чомарт къонакъ юй иесин сыйлар.
Джарлыны тону джаз битер.
Джашынгы кесинг юретмесенг, джашау юретир.
Чыкълы кюнде чыкъмагъан, чыкъса къуру кирмеген.
Баш – акъыл ючюн, акъылман – халкъ ючюн.
Ханы къызы буюгъа-буюгъа киштик болду.
Накъырда – кертини келечиси.
Джауумдан сора, кюн кюйдюрюр, ётюрюкден сора, айыб кюйдюрюр.
Чакъырылмай келген къонакъ сыйланмай кетер.
Къалгъан ишге къар джауар.