Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Адам бла мюлк юлешмеген эсенг, ол адамны билиб бошагъанма, деб кесинги алдама.
Айырылгъанланы айю ашар, бёлюннгенлени бёрю ашар.
Байма, деб да, къууанма, джарлыма, деб да, джылама.
Кёзюнде тереги болгъан, чёбю болгъаннга кюле эди.
Ишлегенде эринме, ишде чолакъ кёрюнме.
Иги адамны бир сёзю эки болмаз.
Адамгъа аман кюн соруб келмейди.
Джаз бир кюнню джатсанг, къыш талай кюнню абынырса.
Ургъан суудан башынгы сакъла.
Битмегеннге сакъал – танг.
Мухардан ач ычхынмаз.
Джуртун къоругъан озар.
Арбаз къынгырды да, ийнек сауалмайма.
Рысхысына кёре, джаш ёсер, къышлыгъына кёре, мал ёсер.
Бастасын ашагъан, хантусун да ичер.
Ач къарынны, токъ билмез
Ач – эснер, ат – кишнер.
Къазанны башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Хар сёзню орну барды.
Сёлеш деб шай берген, тохта деб, сом берген.
Термилгенинги табмазса, кюлгенинге тюберсе.
Билимден уллу байлыкъ джокъду.
Аш берме да, къаш бер.
Биреу къой излей, биреу той излей.
Чомарт къолда мал къалмаз.
Ёлюк кебинсиз къалмаз.
Эл элде бирер малынг болгъандан эсе, бирер тенгинг болсун.
Биреуге кёлтюрген таягъынг, кесинги башынга урур.
Окъумагъан сокъурду, сокъур ташха абыныр!
Эллинг бла джау болсанг да, юйюнг бла джау болма.
Ашхы – джыяр, аман – джояр.
Джетген къыз джерли эшекни танымаз.
Кёлю джокъну – джолу джокъ.
Бети къызарыучу адамны, джюреги харам болмаз.
Бетинги сатма, малынгы сат.
Къобан да къуру да къобханлай турмайды, адам да къуру да патчахлай турмайды.
Акъыл бла адеб эгизледиле.
Ётюрюкню башын керти кесер.
Аман адамны тепсинге олтуртсанг, къызынгы тилер.
Къызны минг тилер, бир алыр.
Дуния мал дунияда къалады.
Кёл – къызбай, къол – батыр.
Орундукъ тюбюнде атылсам да, орта джиликме, де да айлан.
Джюрекге ариу – кёзге да ариу.
Акъыллы башны – тили къысха.
Тёзген – тёш ашар!
Малны кют, джерни тюрт.
Татлы тилде – сёз ариу, чемер къолда – иш ариу.
Эки итни арасына сюек атма, эки адамны арасында сёз чыгъарма.
Джарлыны эшигин махтагъан джабар.