Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Агъач – джерни чырайы, кийим – эрни чырайы.
Джырчы ёлсе, джыры къалыр.
Юре билмеген ит, къонакъ келтирир.
Ауузу бла къуш тута айланады.
Къызны минг тилер, бир алыр.
Къан бла кирген, джан бла чыгъар.
Тойгъа барсанг, тоюб бар, эски тонунгу къоюб бар.
Ашхы болсанг, атынг чыгъар, аман болсанг, джанынг чыгъар.
Биреуге кёлтюрген таягъынг, кесинги башынга урур.
Къыз келсе, джумуш эте келеди, къатын келсе, ушакъ эте келеди.
Аджашхан тёгерек айланыр.
Джашда акъыл джокъ, къартда къарыу джокъ.
Аманны къуугъан, аманлыкъ табар.
Бичгенде ашыкъма, тикгенде ашыкъ.
Дуния мал дунияда къалады.
Эл тойса, тоймагъан, эл къойса, къоймагъан.
Келлик заман – къартлыкъ келтирир, кетген заман – джашлыкъ ёлтюрюр.
Мал кёб болса, джууукъ кёб болур.
Арыгъан къош чамчы болур.
Юй кюйдю да, кюйюз чыкъды, ортасындан тюйюш чыкъды.
Ётюрюкчюню шагъаты – къатында.
Сабий кёргенин унутмаз.
Мухар, кеси тойса да, кёзю тоймаз.
Зар адам ашынгы ашар, кесинги сатар.
Ётюрюкню къуйругъу – бир тутум.
Къарнынг къанлынга кийирир.
Джарлы тюеге минсе да, ит къабар.
Кёбден умут этиб, аздан къуру къалма.
Уллу къазанда бишген эт, чий къалмаз.
Игини сыйлагъан адетди.
Эте билген, этген этеди, эте билмеген, юретген этеди!
Миллетни бойну – базыкъ, аны бла кюрешген – джазыкъ.
Къайгъыны сюйген, къайгъы табар.
Аман къатын алгъан, арыр, иги къатын алгъан джарыр.
Эринчекни эр алмаз, эр алса да, кёл салмаз, кёл салса да, кёб бармаз!
Аш берме да, къаш бер.
Мухардан ач ычхынмаз.
Тёзген – тёш ашар!
Эринчекни аурууу – кёб.
Тёзгеннге, джабылгъан эшик ачылыр.
Ариу сёз джыланны орнундан чыгъарыр.
Айран тёгюлсе, джугъусу къалыр.
Тин – байлыгъынг, терен саулугъунг.
Арбаз сайлама да, хоншу сайла.
Адебни адебсизден юрен.
Билим ат болуб да чабар, къуш болуб да учар.
Джаралыны джастыгъында сау ёлюр.
Айныгъанлы алты кюн, тогъайгъанлы тогъуз кюн.
Билгенни къолу къарны джандырыр.
Махтаннган къыз, тойда джукълар.