Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Къартны сыйын кёрмеген, къартлыгъында сыйлы болмаз.
Ёзденликни джайгъан – джокълукъ.
Къозулугъунда тоймагъан, къойлугъунда тоймаз.
Баланы адам этген анады.
Ариуну – ауруу кёб.
Джумушакъ терекни къурт ашар.
Алтыда кюлмеген, алтмышда кюлмез.
Ишин билген, аны сыйын чыгъарады.
Ашхы – джыяр, аман – джояр.
Чабакъ башындан чирийди.
Джарлы тюеге минсе да, ит къабар.
Джангызны оту джарыкъ джанмаз!
Байны къызы баймакъ болса да, юйде къалмаз!
Къызны минг тилер, бир алыр.
Этим кетсе да, сюегим къалыр.
Къазанда болса, чолпугъа чыгъар.
Гугук кесини атын айтыб къычыргъанча, мен, мен деб нек тураса?
Уясында не кёрсе, учханында аны этер.
Ёлген эшек бёрюден къоркъмайды.
Джетген къыз джерли эшекни танымаз.
Джолунга кёре – джюрюшюнг, джагъанга кёре – юлюшюнг.
Хар сёзню орну барды.
Къыйынлы джети элге оноу этер.
Эл элде бирер малынг болгъандан эсе, бирер тенгинг болсун.
Рысхы – насыбха къор.
Таукелге нюр джауар.
Аууздан келген, къолдан келсе, ким да патчах болур эди.
Къарт болгъан джерде, берекет болур, сабий болгъан джерде, оюн болур.
Джангыз терек къынгыр ёсер.
Эри аманны, къатыны – аман.
Кеси юйюмде мен да ханма.
Суугъа – чабакъ, къаягъа – ыргъакъ.
Орну джокъну – сыйы джокъ.
Кесине оноу эте билмеген, халкъына да эте билмез.
Акъыл неден да кючлюдю.
Босагъагъа джууукъ орун болса, ашыгъыб тёрге озма.
Ачыкъ джюрекге джол – ачыкъ.
Ким бла джюрюсенг, аны кёзю бла кёрюнюрсе.
Тай асырагъан, атха минер.
Тилде сюек болмаса да, сюек сындырыр.
Тенги кёбню джау алмаз, акъылы кёбню дау алмаз.
Ата Джуртун танымагъан, атасын да танымаз.
Ханнга да келеди хариблик.
Термилгенинги табмазса, кюлгенинге тюберсе.
Гыдай эчки суугъа къараб, мюйюзле кёрмесе, джашма алкъын, дегенди.
Тёгюлген тюгел джыйылмайды.
Бал – татлы, балдан да бала – татлы.
Урама да – ёледи, сатама да – келеди.
Джигер – джаннга къыйынлыкъ.
Къазанны башы ачыкъ болса, итге уят керекди.