ма бу хапардан сеир хапар биле эсегиз)
Бурун, Къарачайгъа белгили, бир джазыучу, къартлыгъында кесинден талай джылгъа джаш, эллеге да ариулугъу бла баям болгъан бир тиширыуну сюйгенди.Кесин тыялмайын, аны атын айтыб, назмула джазыб, юйюнде аланы джырлаб тургъанды. Къатыны ачыуланса уа, аны терслеб: "Къойчун, сен, бир къарангы къатын. Сен не ангылайса? Мен, иш этиб, ол атны назмугъа келишдириб, джырлайма! Сени атынгы уа келишдиралмайма. Сабийим тенгли, къызчыкъны сюеми айланырыкъма мен?!" - деб, къатынындан башын алыргъа излегенди.
Къатын а, ичине да кириб чыгъалмагъанды, ачыу да къайнаб тургъаны амалтын, бир мадар этиб кёргенди. Мадары уа ол болгъанды.
Къызны кесине тюбеб, кёзден-кёзге эрине келекчилик этерге, алдаб юйге алыб келирге, алайда уа, къыз кишини эршилигин кёрюб, къычырыкъ-сыйыт этиб, джылаб къачса, кишини джюреги, тарс деб, эки джарылыр!
Анга эрин махтагъанды: "Дунияда болмагъан бир ариулугъу да, акъылы да, игилиги да, джумушакълыгъы да, усталыгъы да, болуму да" - дей, къатын алдай бергенди. Къыз ийнаныб барына, дагъыда иги сагъыш этгенди: "ий керти, бу алай аламат эсе, бу джылы джетген, иги тиширыуну да алдай билген эсе, андан аманнга, къайда телиге-болумсузгъа баргъанымдан эсе биринчиге, дуния бла аламатха - экинчиге барайым. Ол тиширыу айтханча, джумуш да къуру биринчиге джете эсе, артыкъ да аламат!" - деб, - "хо!" - дегенни басханды.
Къууаныб, ызына юйге къайтыб келиб, къатын къартха сюйюмчю айтханды: "Э, къарт, ол сюйюб-кюйюб баргъан къызынгы сенге къачырыргъа сёлешиб келеме!" Къарт бек кёб кюрешгенди аны тыяргъа. Къоймай, къатын не тюрлю сылтау бла кишини хорлагъанды: "Тюзюн айтханма дейме! Джылынгы да, къарыуунгу да, аурууларынгы да. Дагъыда, Аллахдан келген пахмулу назмучуду деб, айтханым бла, "хоума!", деб тохтады! Ийнан!"
къызны юйге келтиргенди. Эри болгъан мекямгъа киргизтгенди.
Къыз ётюб барыб мюйюшге олтургъанды. Къатын бола тургъаннга ийнаналмай, сейир болуб, иш этиб къызгъа соргъанды: "Энди да къалыргъамы дейсе?!"
"Ма бу сыфаты бла сенге аллай бир ариу кёрюне билген эсе, мен сагъыш этгенден да озуб, кертида, дуния сейир болурча бир адамды бу! къалмай а уа?!" - деб, къыз къалыб кетгенди.