Ач къалгъандан, кеч къалгъан къолай.
Ариу сёзде ауруу джокъ.
Акъыл неден да кючлюдю.
Къартха ушагъан джаш – акъыллы, джашха ушагъан къарт – тели.
Чабакъсыз кёлге къармакъ салгъанлыкъгъа, чабакъ тутмазса.
Джашда акъыл джокъ, къартда къарыу джокъ.
Босагъа таш юйге кирмей эди, тыбыр таш эшикге чыкъмай эди.
Бет бетге къараса, бет да джерге къарар.
Чомарт бергенин айтмаз.
Бозанг болмагъан джерге, къалагъынгы сукъма.
Чабакъ башындан чирийди.
Келгинчи, къонакъ уялыр, келгенден сора, къонакъбай уялыр.
Ауузу бла къуш тута айланады.
Ёгюзню мюйюзлери ауурлукъ этмейдиле.
Ханы къызы буюгъа-буюгъа киштик болду.
Джарлыны тону джаз битер.
Окъ къызбайны джокълайды.
Ашаса, ашамаса да, бёрюню ауузу – къан.
Нарт сёз – тилни бети.
Аманны эки битли тону болур, бирин сеннге кийдирир, бирин кеси киер.
Аш берме да, къаш бер.
Адамны адамлыгъы къыйынлыкъда айгъакъланады.
Юй кюйдю да, кюйюз чыкъды, ортасындан тюйюш чыкъды.
Хансыз джомакъ болмаз.
Келлик заман – къартлыкъ келтирир, кетген заман – джашлыкъ ёлтюрюр.
Минг тенг да азды, бир джау да кёбдю.
Уллу къашыкъ эрин джыртар.
Тура эдим джата, къайдан чыкъды хата?
Шекер бла туз – бир болмаз, ушамагъан – юй болмаз.
Эринчекни эр алмаз, эр алса да, кёл салмаз, кёл салса да, кёб бармаз!
Къар – келтирди, суу – элтди.
Мени джылытмагъан кюн, меннге тиймесин!
Ач келгенни – тойдур, кеч келгенни – къондур.
Эли джокъну – кёлю джокъ.
Сескекли кесин билдирир.
Джаным-тиним – окъуу, билим.
Таукел адам тау тешер.
Айранын берсенг, челегин да къызгъанма.
Ашда – бёрю, ишде – ёлю.
Чакъырылмагъан къонакъ тёрге атламаз.
Ашхылыкъ джерде джатмайды, аманлыкъ суугъа батмайды.
Хар зат кесини орнуна иги.
Къобан да къуру да къобханлай турмайды, адам да къуру да патчахлай турмайды.
Абынмазлыкъ аякъ джокъ, джангылмазлыкъ джаякъ джокъ.
«Ма», - дегенни билмесенг, «бер», - дегенни билмезсе.
Эл тойса, тоймагъан, эл къойса, къоймагъан.
Чомартны къолун джокълукъ байлар.
Адам туугъан джеринде, ит тойгъан джеринде.
Малны кют, джерни тюрт.
Адамны артындан къара сабан сюрме.
