Акъыллы эркиши атын махтар, акъылсыз эркиши къатынын махтар.
Къошда джокъгъа – юлюш джокъ.
Хантына кёре тузу, юйюне кёре къызы.
Мен да «сен», дейме, сен да «кесим», дейсе.
Ашаса, ашамаса да, бёрюню ауузу – къан.
Къарнынг ауруса, ауузунгу тый
Азыкъ аз болса, эртде орун сал.
Тюкюрюк баш джармаз, налат кёз чыгъармаз!
Ауузу аманнга «иги», деме.
Джуртун къоругъан озар.
Хазыр ашха – терен къашыкъ.
Эки ойлашыб, бир сёлешген.
Тилчиден кери бол.
Джарлы тюеге минсе да, ит къабар.
Тура эдим джата, къайдан чыкъды хата?
Айтхан сёзюне табылгъан.
Иши джокъну, сыйы джокъ.
Билим насыб берир, билим джолну керир.
Тилчи бир сагъатха айлыкъ хата этер.
Джолда аягъынга сакъ бол, ушакъда тилинге сакъ бол.
Джангыз терек къынгыр ёсер.
Окъ къызбайны джокълайды.
Бир абыннган – минг сюрюнюр.
Терслик кетер, тюзлюк джетер.
Къанны къан бла джуума, аманны аман бла къуума.
Насыблыны баласы кюн кюнден да баш болур, насыбсызны баласы, кюн кюнден да джаш болур.
Аманнга алтын чыдамаз.
Ариу – кёзге, акъыл – джюрекге.
Суу ичген шауданынга тюкюрме.
Таугъа чыгъаллыкъ эсенг, тюзде къалма.
Эшекни не къадар тюйсенг да, ат болмаз.
Аурууну келиую тынч, кетиую – къыйын.
Ётюрюкчюню шагъаты – къатында.
Башланнган иш битер, къымылдагъан тиш тюшер.
Джеринден айырылгъан – джети джылар, джуртундан айырылгъан – ёлгюнчю джылар.
Шайтан алдады, тюзлюк къаргъады.
Эл ауузу – элек, анга ийнаннган – халек.
Адам бла мюлк юлешмеген эсенг, ол адамны билиб бошагъанма, деб кесинги алдама.
Миллетни бойну – базыкъ, аны бла кюрешген – джазыкъ.
Биреуню эскиси биреуге джангы болмайды.
Къазанны башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Джауумдан сора, кюн кюйдюрюр, ётюрюкден сора, айыб кюйдюрюр.
Юйюнг бла джау болгъандан эсе, элинг бла джау бол.
Минг тенг да азды, бир джау да кёбдю.
Тас болгъан бычакъны сабы – алтын.
Халкъгъа джарагъан, джарлы къалмаз.
Джашлыкъ этмеген, башлыкъ этмез.
Танг атмайма десе да, кюн къоярыкъ тюйюлдю.
Чакъырылмай келген къонакъ сыйланмай кетер.
Нарт сёз къарт болмаз.
