Накъырданы арты керти болур.
Бичгенде ашыкъма, тикгенде ашыкъ.
Алтыннга тот къонмаз.
Ач – эснер, ат – кишнер.
Насыблыны баласы кюн кюнден да баш болур, насыбсызны баласы, кюн кюнден да джаш болур.
Келгинчи, къонакъ уялыр, келгенден сора, къонакъбай уялыр.
Эртде тургъан бла эртде юйленнген сокъуранмаз.
Мен да «сен», дейме, сен да «кесим», дейсе.
Къанны къан бла джуума, аманны аман бла къуума.
Ашхы – джыяр, аман – джояр.
Аллахдан тилесенг, кёб тиле.
Суугъа – таянма, джаугъа – ийнанма.
Ишни аллы бла къууанма да, арты бла къууан.
Байлыкъ келсе, акъыл кетер.
Кюл тюбюндеги от кёрюнмейди.
Ариуну – ауруу кёб.
Кёзю сокъурдан – къоркъма, кёлю сокъурдан – къоркъ.
Сакъламагъан затынга джолукъсанг, не бек къууанаса, не бек ачыйса.
Къобан да къуру да къобханлай турмайды, адам да къуру да патчахлай турмайды.
Элни кючю – эмеген.
Кёбден умут этиб, аздан къуру къалма.
Чабар ат – джетген къыз.
Кёб джат да, бек чаб.
Тойгъан джерге джети къайт.
Танг атмайма десе да, кюн къоярыкъ тюйюлдю.
Ариу сёз джыланны орнундан чыгъарыр.
Юй кюйдю да, кюйюз чыкъды, ортасындан тюйюш чыкъды.
Билеги кючлю, бирни джыгъар, билими кючлю, мингни джыгъар.
Эки къатын алгъанны къулагъы тынгнгаймаз.
Рысхысына кёре, джаш ёсер, къышлыгъына кёре, мал ёсер.
Тили узунну, намысы – къысха.
Джуртун къоругъан озар.
Биреу ашаб къутулур, биреу джалаб тутулур.
Акъыл сабырлыкъ берир.
Аман адам элни бир-бирине джау этер.
Ашхы сёз таш тешер.
Адеб этмеген, адеб кёрмез.
Тюзлюк тас болмайды.
Келлик заман – къартлыкъ келтирир, кетген заман – джашлыкъ ёлтюрюр.
Тик ёргени, тик энгишгеси да болады.
Къайгъы тюбю – тенгиз.
Огъурлуну сёзю – суу, огъурсузну сёзю – уу.
Къуру гыбыт бек дыгъырдар.
Аджалсыз ёлюм болмаз.
Таула не мийик болсала да, аууш табылыр.
Джыланны къуйругъундан басарынг келсе, аны башы болгъанын унутма.
Иги болса, тамадама – махтау, аман болса, меннге – айыб.
Эринчекге кюн узун.
Аманнга да, игиге да оноусуз къатышма.
Окъдан джара эртде-кеч болса да бителир, сёз джара, ёмюрге къалыр.
