Кесине оноу эте билмеген, халкъына да эте билмез.
Элиб деген, элге болушур.
Къарт болгъан джерде, берекет болур, сабий болгъан джерде, оюн болур.
Баш болса, бёрк табылыр.
Шайтан алдады, тюзлюк къаргъады.
Эл элде бирер малынг болгъандан эсе, бирер тенгинг болсун.
От кюйдюрген, сау болса да, тот кюйдюрген, сау болмаз.
Таякъ этден ётер, тил сюекден ётер.
Джашлыкъ этмеген, башлыкъ этмез.
Къонакъ аман болса, къонакъбай джунчур
Суугъа – таянма, джаугъа – ийнанма.
Сабыр джетер муратха, сабырсыз къалыр уятха.
Адамны аманы адамны бети бла ойнар.
Азыгъы аз, алгъа къабар, аты аман, алгъа чабар.
Чомарт бергенин айтмаз.
Тешик этген тынчды, аны джамагъан къыйынды.
Босагъагъа джууукъ орун болса, ашыгъыб тёрге озма.
Тенгинг джокъ эсе – изле, бар эсе – сакъла!
Ач – эснер, ат – кишнер.
Хар ишни да аллы къыйынды.
Тамырсыз терекге таянма – джыгъылырса.
Аджал соруб келмез, келсе, къайтыб кетмез.
Ариу сёз аурууунгу алыр.
Чакъырылгъанны аты, чакъырылмагъанны багъасы болур.
Чоюнну башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Джырчы ёлсе, джыры къалыр.
Абынмазлыкъ аякъ джокъ, джангылмазлыкъ джаякъ джокъ.
Дуния малгъа сатылма, кесингден телиге къатылма.
Бал ашаргъа сюе эсенг, чибин ургъаннга тёз.
Биреуге аманлыкъ этиб, кесинге игилик табмазса.
Иги джашны ышаны – аз сёлешиб, кёб тынгылар.
Ойнаб айтсанг да, эслеб айт.
Къарнынг бла ёч алма.
Башда акъыл болмаса, эки аякъгъа кюч джетер.
Айныгъанлы алты кюн, тогъайгъанлы тогъуз кюн.
Ариу сёз – къылычдан джити.
Билимли ёлмез, билимсиз кёрмез.
Гугурук къычырмаса да, тангны атары къалмаз.
Аман адамны тепсинге олтуртсанг, къызынгы тилер.
Мен да «сен», дейме, сен да «кесим», дейсе.
Джаш болсун, къыз болсун, акъылы, саны тюз болсун.
Аманны къуугъан, аманлыкъ табар.
Адам сёзге тынгыла, акъыл сёзню ангыла.
Ачылгъан эт джабылыр, кёрген кёз унутмаз.
Башсыз урчукъ тюзюне айланмаз.
Къолунгдан къуймакъ ашатсанг да, атаны борчундан къутулмазса.
Адамны адамлыгъы къыйынлыкъда айгъакъланады.
Ургъан суудан башынгы сакъла.
Болджал ишни бёрю ашар.
Бал – татлы, балдан да бала – татлы.
