Сютден ауузу кюйген, суугъа юфгюре эди.
Къарыусузгъа кюлме, онгсузгъа тийме.
Биреуге аманлыкъ этиб, кесинге игилик табмазса.
Гугурук къычырмаса да, тангны атары къалмаз.
Аш иеси бла татлыды.
Эринчекге кюн узун.
Акъыл аздырмаз, билим тоздурмаз.
Кёл ашады да, кеси ашады.
Рысхысына кёре, джаш ёсер, къышлыгъына кёре, мал ёсер.
Этим кетсе да, сюегим къалыр.
Джангызны оту джарыкъ джанмаз!
Ауузу аманнга «иги», деме.
Ач да бол, токъ да бол – намысынга бек бол.
Кийимни бичсенг, кенг бич, тар этген къыйын тюлдю.
Байлыкъ келсе, акъыл кетер.
Джан саулукъ бермей, сан саулукъ бермезсе.
Керилген да, ургъан кибикди.
Хантына кёре тузу, юйюне кёре къызы.
Мухар, кеси тойса да, кёзю тоймаз.
Къайгъыны сюйген, къайгъы табар.
Тойгъан джерге джети къайт.
Сууда джау джокъ, кёб сёзде магъана джокъ.
Билимден уллу байлыкъ джокъду.
Нарт сёз – тилни бети.
Къаллай салам берсенг, аллай джууаб алырса.
Рысхы – сют юсюнде кёмюк кибикди.
Мадар болса, къадар болур.
Ишни аллы бла къууанма да, арты бла къууан.
Эркиши – от, тиширыу – суу.
Ана кёлю – балада, бала кёлю – талада.
Биреуню эскиси биреуге джангы болмайды.
Тойгъан антын унутур.
Аш хазыр болса, иш харам болур.
Келгинчи, къонакъ уялыр, келгенден сора, къонакъбай уялыр.
Таукел адам тау тешер.
Айран ичген – къутулду, джугъусун джалагъан – тутулду.
Аманнга да, игиге да оноусуз къатышма.
Къыз келсе, джумуш эте келеди, къатын келсе, ушакъ эте келеди.
Адеб этмеген, адеб кёрмез.
Ойнай-ойнай кёз чыгъар.
Рысхы джалгъанды: келген да этер, кетген да этер.
Тойгъан джерден туугъан джер игиди.
Тура эдим джата, къайдан чыкъды хата?
Аман къатын сабий табса, бий болур…
Чомартны къолу берекет.
Къартны сыйын кёрмеген, къартлыгъында сыйлы болмаз.
Насыблыны баласы кюн кюнден да баш болур, насыбсызны баласы, кюн кюнден да джаш болур.
Кёзюнде тереги болгъан, чёбю болгъаннга кюле эди.
Джангыз терек къынгыр ёсер.
Ишлегенде эринме, ишде чолакъ кёрюнме.
