Оюмсуз атлагъан, аджалсыз ёлюр.
Тойгъан джерге джети къайт.
Олтуруб кёрюнмей эди да, ёрге туруб кёрюне эди.
Джюрек кёзден алгъа кёрюр.
Къошда джокъгъа – юлюш джокъ.
Хансыз джомакъ болмаз.
Чабакъсыз кёлге къармакъ салгъанлыкъгъа, чабакъ тутмазса.
Кёбню кёрген – кёб билир.
Суу да къайтады чыкъгъан джерине.
Сабий кёргенин унутмаз.
Къатыны харакетли болса, эри къымсыз болур.
Ашхы тенг джолгъа салыр, аман тенг джолдан тайдырыр.
Билим насыб берир, билим джолну керир.
Адебсиз адам – джюгенсиз ат.
Тамбла алтындан бюгюн багъыр ашхы.
Байдан умут эте, джарлыдан ёгюз багъасы къорады.
Джаш къарыу бла кючлю, къарт акъыл бла кючлю.
Гитче джилтин уллу элни джандырыр.
Тин – байлыгъынг, терен саулугъунг.
Аманнга игилик этсенг, юйюнге сау бармазса.
Сёз – кюмюш, джыр – алтын.
Тюкюрюк баш джармаз, налат кёз чыгъармаз!
Кесинге джетмегенни, кёб сёлешме.
Алтыннга тот къонмаз.
Ашатыргъа иш – ашхы, ишлетирге аш – ашхы.
Ана къолу ачытмаз.
Эртде тургъан бла эртде юйленнген сокъуранмаз.
Эрине къаргъыш этген къатын, эрнин къабар.
Айырылмаз джууугъунга, унутмаз сёзню айтма.
Мен да «сен», дейме, сен да «кесим», дейсе.
Сормай – алма, чакъырылмай – барма.
Эшекни не къадар тюйсенг да, ат болмаз.
Акъыл бла адеб эгизледиле.
Иги сеники эсе да, сюйген кесимикин этеме.
Адамгъа аман кюн соруб келмейди.
Аман адамны тепсинге олтуртсанг, къызынгы тилер.
Тойчу джашха къарама, къойчу джашха къара.
Аллахдан тилесенг, кёб тиле.
Соргъан айыб тюлдю, билмеген айыбды.
Башда акъыл болмаса, эки аякъгъа кюч джетер.
Кийимни бичсенг, кенг бич, тар этген къыйын тюлдю.
Къанны къан бла джуума, аманны аман бла къуума.
Ётюрюкню къуйругъу – бир тутум.
Кюн кёрмеген, кюн кёрсе, кюндюз чыракъ джандырыр.
Ата Джуртуму башы болмасам да, босагъасында ташы болайым.
Билимден уллу байлыкъ джокъду.
Эрни эр этерик да, къара джер этерик да, тиширыуду.
Ариуну – ауруу кёб.
Урунуу – насыбны анасы.
Биреуге аманлыкъны тилеме да, кесинге ашхылыкъны тиле.
