Ашатыргъа иш – ашхы, ишлетирге аш – ашхы.
Сабий кёргенин унутмаз.
Узун джолну барсанг, бюгюн келирсе, къысха джолну барсанг, тамбла келирсе.
Адамны аты башхача, акъылы да башхады.
Джангызны оту джарыкъ джанмаз!
Ариу джол аджал келтирмез.
Юреннген ауруу къалмаз.
Насыблыны баласы кюн кюнден да баш болур, насыбсызны баласы, кюн кюнден да джаш болур.
Тик ёргени, тик энгишгеси да болады.
Ашына кёре табагъы, балына кёре къалагъы.
Кютгени беш эчки, сызгъыргъаны уа, джерни джарады.
Джаханимни кёрмей, джандетге кёл салмазса.
Ёксюзню тилеги къабыл болур.
Тюзлюк шохлукъну бегитир.
Сагъыш – къартлыкъгъа сюйюмчю.
Терслик кетер, тюзлюк джетер.
Рысхы – насыбха къор.
Къазанчы аман болса, къазаны къайнамаз.
Аллахдан тилесенг, кёб тиле.
Къобан да къуру да къобханлай турмайды, адам да къуру да патчахлай турмайды.
Джигер – джаннга къыйынлыкъ.
Эли джокъну – кёлю джокъ.
Сёлеш деб шай берген, тохта деб, сом берген.
Юре билмеген ит, къонакъ келтирир.
Эм ашхы къайын ана мамукъ бла башынгы тешер.
Урунуу – насыбны анасы.
Ашхы тенг джолгъа салыр, аман тенг джолдан тайдырыр.
Аманнга алтын чыдамаз.
Экеулен сёлеше тура эселе, орталарына барыб кирме.
Ышармагъан – кюлмез, кюлмеген – къууанчны билмез.
Ата джурт – алтын бешик.
Эркишиге тары кебек танг кёрюнюр.
Ишин билген, аны сыйын чыгъарады.
Сакъламагъан затынга джолукъсанг, не бек къууанаса, не бек ачыйса.
Азыкъ аз болса, эртде орун сал.
Чомартны къолу берекет.
Тин – байлыгъынг, терен саулугъунг.
Болджал ишни бёрю ашар.
Джарлы джети элни сёзюн этер.
Таукел къуру къалмаз.
Ачыу алгъа келсе, акъыл артха къалады.
Тойгъанлыкъ къойгъа джарашады.
Биреуге аманлыкъны тилеме да, кесинге ашхылыкъны тиле.
Терек ауса, отунчу – кёб.
Джырчы джырчыгъа – къарнаш.
Адам сёзге тынгыла, акъыл сёзню ангыла.
Къарт бла баш аша, джаш бла аякъ аша.
Къарыусузгъа кюлме, онгсузгъа тийме.
Къызын тута билмеген, тул этер, джашын тута билмеген, къул этер.
Ойнай билмеген, оюн бузар.
