Джуртун къоругъан озар.
Хансыз джомакъ болмаз.
Олтуруб кёрюнмей эди да, ёрге туруб кёрюне эди.
Элде адам къалмаса, ит тахтагъа минер.
Ат басханны джер билед.
Босагъа таш юйге кирмей эди, тыбыр таш эшикге чыкъмай эди.
Ауурну тюбю бла, дженгилни башы бла джюрюген.
Къыз келсе, джумуш эте келеди, къатын келсе, ушакъ эте келеди.
Бал – татлы, балдан да бала – татлы.
Татлы тилде – сёз ариу, чемер къолда – иш ариу.
Шайтан алдады, тюзлюк къаргъады.
Джаханимни кёрмей, джандетге кёл салмазса.
Акъыллы башны – тили къысха.
Агъач халкъгъа алтынды, иссиликге салкъынды.
Мал тутхан – май джалар.
Таула не мийик болсала да, аууш табылыр.
Ата Джуртуму башы болмасам да, босагъасында ташы болайым.
Алтыда кюлмеген, алтмышда кюлмез.
Билеги кючлю, бирни джыгъар, билими кючлю, мингни джыгъар.
Джыгъылгъанны сырты джерден тоймаз.
Ашхы адам – халкъ байлыгъы, ашхы джер – джашау байлыгъы.
Къарыусузгъа кюлме, онгсузгъа тийме.
Иши джокъну, сыйы джокъ.
Уллу къашыкъ эрин джыртар.
Ач къалгъандан, кеч къалгъан къолай.
Эки итни арасына сюек атма, эки адамны арасында сёз чыгъарма.
Юйюнг бла джау болгъандан эсе, элинг бла джау бол.
Ёлген аслан – сау чычхан.
Тюзню ётмеги тюзде къалса да, тас болмаз.
Айтхан – тынч, этген – къыйын.
Къазанны башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Арыгъан къош чамчы болур.
Сютню башын джалагъан къутулур, тюбюн ичген тутулур.
Мени джылытмагъан кюн, меннге тиймесин!
Джашны джигитлиги сорулур, къызны джигерлиги сорулур.
Кесинг сынамагъан затны, адамгъа буюрма.
Дженгил джетерикме деб, узун джолну къоюб, къысхасын барма.
Тёрде – темир таякълы, къаяда – чыпчыкъ аякълы.
Таукел къуру къалмаз.
Сютден ауузу кюйген, суугъа юфгюре эди.
Ёзденликни джайгъан – джокълукъ.
Экеулен сёлеше тура эселе, орталарына барыб кирме.
Ишленмеклик адамлыкъды.
Тиширыусуз юй – отсуз от джагъа.
Игилик игилик бла сингдирилиучю затды.
Келинни – келгинчи, бёркню кийгинчи кёр.
Тай асырагъан, атха минер.
Тил – миллетни джаны.
Таукелге нюр джауар.
Арбаз къынгырды да, ийнек сауалмайма.
