Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Рысхы – насыбха къор.
Адамгъа аман кюн соруб келмейди.
Нарт сёз къарт болмаз.
Аман киши кеси юйюнде – къонакъ.
Эринчекни эр алмаз, эр алса да, кёл салмаз, кёл салса да, кёб бармаз!
Джашлыкъ этмеген, башлыкъ этмез.
Ач къалгъандан, кеч къалгъан къолай.
Адам сёзге тынгыла, акъыл сёзню ангыла.
Бал чибинни ургъаны – ачы, балы – татлы.
Чакъырылгъанны аты, чакъырылмагъанны багъасы болур.
Акъыл неден да кючлюдю.
Иги бла джюрюсенг, джетерсе муратынга, аман бла джюрюсенг, къалырса уятха.
Къоркъакъны кёзю экили кёрюр.
Билгенни къолу къарны джандырыр.
Акъдан къара болмаз.
Биреуню эскиси биреуге джангы болмайды.
Башынга джетмегенни сорма.
Ичимден чыкъды хата, къайры барайым сата?
Рысхы джалгъанды: келген да этер, кетген да этер.
Баргъанынга кёре болур келгенинг.
Ойнай билмеген, оюн бузар.
Ата Джуртча джер болмаз, туугъан элча эл болмаз.
Сабий болмагъан джерде, мёлек болмаз.
Тенги кёбню джау алмаз, акъылы кёбню дау алмаз.
Къарнынг къанлынга кийирир.
Юйюнг бла джау болгъандан эсе, элинг бла джау бол.
Аякъларынгы джууургъанынга кёре узат.
Уллу сёлешме да, уллу къаб.
Сагъышы джокъ – джукъучу, акъылы джокъ – къаугъачы.
Келлик заман – къартлыкъ келтирир, кетген заман – джашлыкъ ёлтюрюр.
Окъ къызбайны джокълайды.
Къарнынг бла ёч алма.
Билимден уллу байлыкъ джокъду.
Къарнынг тойгъунчу аша да, белинг талгъынчы ишле.
Ишлегенден, къарагъан уста.
Байны оноуу, джарлыгъа джарамаз.
Джашны джигитлиги сорулур, къызны джигерлиги сорулур.
Къайтырыкъ эшигинги, къаты уруб чыкъма.
Эшекни не къадар тюйсенг да, ат болмаз.
Кёзюнде тереги болгъан, чёбю болгъаннга кюле эди.
Ёлюк кебинсиз къалмаз.
Аман къатын сабий табса, бий болур…
Аллахдан тилесенг, кёб тиле.
Аман эсирсе, юйюн ояр.
Акъыллы айтыр эди, акъылсыз къоймайды.
Сабий кёргенин унутмаз.
Билимли ёлмез, билимсиз кёрмез.
Аджал соруб келмез, келсе, къайтыб кетмез.
Зарда марда джокъ.
Итли къонакъ джарашмаз.