Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Эр сокъур болсун, къатын тилсиз болсун.
Тулпарлыкъ, билекден тюл – джюрекден.
Къызгъанчдан ычхыныр, мухардан ычхынмаз.
Ауурну тюбю бла, дженгилни башы бла джюрюген.
Ата Джуртуму башы болмасам да, босагъасында ташы болайым.
Аууз сакълагъан – джан сакълар.
Чабар ат – джетген къыз.
Бюгюн дуния кибик, тамбла ахыратды.
Ишни аллы бла къууанма да, арты бла къууан.
Къайтырыкъ эшигинги, къаты уруб чыкъма.
Тешик этген тынчды, аны джамагъан къыйынды.
Эки къатын алгъан – эки ташны ортасына башын салгъан.
Билимден уллу байлыкъ джокъду.
Рысхы – насыбха къор.
Чоюнну башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Аш иеси бла татлыды.
Ишлегенден, къарагъан уста.
Шапа кёб болса, аш татымсыз болур.
Бал ашаргъа сюе эсенг, чибин ургъаннга тёз.
Сангырау къулакъ эл бузар.
Тойгъан антын унутур.
Дуния аламаты сен эсенг да, игиме деб айтма.
Азыгъы аз, алгъа къабар, аты аман, алгъа чабар.
Тёзген – тёш ашар!
Сууда джау джокъ, кёб сёзде магъана джокъ.
Ёлген эшек бёрюден къоркъмайды.
Ашын ашагъанынгы, башын да сыйла.
Юйюнгден чыкъдынг – кюнюнгден чыкъдынг.
Бек ашыкъгъан меннге джетсин, дегенди аракъы.
Чакъырылмагъан къонакъ тёрге атламаз.
Хар сёзню орну барды.
Элге къуллукъ этмеген, элге ие болмаз.
Ариу сёз – джаннга азыкъ, аман сёз – башха къазыкъ.
Чакъырылмай келген къонакъ сыйланмай кетер.
Сабыр джетер муратха, сабырсыз къалыр уятха.
Хатерли къул болур.
Джетген къыз джерли эшекни танымаз.
Къан бла кирген, джан бла чыгъар.
Эм ашхы къайын ана мамукъ бла башынгы тешер.
Аман адамны тепсинге олтуртсанг, къызынгы тилер.
Этек чакъмакълары баш джаргъан, сёлешген сёзлери таш джаргъан.
Ётген ёмюр – акъгъан суу.
Мухардан ач ычхынмаз.
Арбаз къынгырды да, ийнек сауалмайма.
Кесинг сынамагъан затны, адамгъа буюрма.
Кёзю сокъурдан – къоркъма, кёлю сокъурдан – къоркъ.
Къызын тута билмеген, тул этер, джашын тута билмеген, къул этер.
Адамны бетине къарама, адетине къара.
Ёлген аслан – сау чычхан.
Керек ташны ауурлугъу джокъ.