Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Джаханимни кёрмей, джандетге кёл салмазса.
Тин – байлыгъынг, терен саулугъунг.
Бир онгсуз адам адет чыгъарды, деб эштирик тюлсе.
Эркиши – от, тиширыу – суу.
Аманнга игилик этсенг, юйюнге сау бармазса.
Адам туугъан джеринде, ит тойгъан джеринде.
Джаш къарыу бла кючлю, къарт акъыл бла кючлю.
Кесинге джетмегенни, кёб сёлешме.
Кенгеш болса, уруш болмаз.
От этилмеген джерден тютюн чыкъмайды.
Адеб джокъда, намыс джокъ.
Окъуу – билимни ачхычы, окъуу – дунияны бачхычы.
Эшекни не къадар тюйсенг да, ат болмаз.
Ишни ахырын ойламай, аллын башлама.
Тилчиден кери бол.
Тили узунну, намысы – къысха.
Тели турса – той бузар.
Къыз келсе, джумуш эте келеди, къатын келсе, ушакъ эте келеди.
Адамны артындан къара сабан сюрме.
Къыз тиширыу кеси юйюнде да къонакъды.
Тилчи тилден къаныкъмаз.
Зарда марда джокъ.
Айранын берсенг, челегин да къызгъанма.
Асхат ашлыкъ сата, юйдегиси ачдан къата.
Кёкдеги болмаса, джердегин кёрмейди.
Къонакъ болсанг, ийнакъ бол.
Эл элде бирер малынг болгъандан эсе, бирер тенгинг болсун.
Таш ата билмеген, башына урур.
Ач къалгъандан, кеч къалгъан къолай.
Келинни – келгинчи, бёркню кийгинчи кёр.
Сагъышы джокъ – джукъучу, акъылы джокъ – къаугъачы.
Билмейме деген – бир сёз
Къан бла кирген, джан бла чыгъар.
Джашны джигитлиги сорулур, къызны джигерлиги сорулур.
Джан саулукъ бермей, сан саулукъ бермезсе.
Билеги кючлю, бирни джыгъар, билими кючлю, мингни джыгъар.
Эртде тургъан джылкъычыны эркек аты тай табар.
Ачыу алгъа келсе, акъыл артха къалады.
Баргъанынга кёре болур келгенинг.
Ойнаб айтсанг да, эслеб айт.
Элни кючю – эмеген.
Ашхы тенг джолгъа салыр, аман тенг джолдан тайдырыр.
Нёгер болсанг, тенг бол, тенг болмасанг, кенг бол.
Дженгил джетерикме деб, узун джолну къоюб, къысхасын барма.
Рысхы – сют юсюнде кёмюк кибикди.
Чомарт къолда мал къалмаз.
Джырчы ёлсе, джыры къалыр.
Къыз чыгъаргъан – къызыл къымжа.
Ёгюзню мюйюзлери ауурлукъ этмейдиле.
Бозанг болмагъан джерге, къалагъынгы сукъма.