Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Зар адам ашынгы ашар, кесинги сатар.
Бал чибинни ургъаны – ачы, балы – татлы.
Рысхы – сют юсюнде кёмюк кибикди.
Кийим тукъум сордурур.
Нарт сёз – тилни бети.
Тенги кёбню джау алмаз, акъылы кёбню дау алмаз.
Хансыз джомакъ болмаз.
Юйюнгден чыкъдынг – кюнюнгден чыкъдынг.
Кёл – къызбай, къол – батыр.
Къыйынлы джети элни къайгъысын этер.
Къызгъанчдан ычхыныр, мухардан ычхынмаз.
Элде адам къалмаса, ит тахтагъа минер.
Билмегенинги, билгеннге сор.
Тас болгъан бычакъны сабы – алтын.
Джарлыны тону джаз битер.
Аууз сакълагъан – джан сакълар.
Аманны тукъумуна къарама, игини тукъумун сорма.
Ач къалгъандан, кеч къалгъан къолай.
Мураты болгъанны джюрек тебюую башхады.
Нафысынгы айтханын этме, намысынгы айтханын эт.
Азыгъы аз, алгъа къабар, аты аман, алгъа чабар.
Адам бла мюлк юлешмеген эсенг, ол адамны билиб бошагъанма, деб кесинги алдама.
Азыкъ аз болса, эртде орун сал.
Орну джокъну – сыйы джокъ.
Къатын байлыкъны сюер, эр саулукъну сюер.
Джашынгы кесинг юретмесенг, джашау юретир.
Бек анасы джыламаз.
Алим болгъандан эсе, адам болгъан къыйынды.
Кёбден умут этиб, аздан къуру къалма.
Бюгюн дуния кибик, тамбла ахыратды.
Аз сёлешген, къайгъысыз турур.
Байлыкъ тауусулур, билим тауусулмаз.
Суу кетер, таш къалыр.
Чомарт къолда мал къалмаз.
Аурууну келиую тынч, кетиую – къыйын.
Айраннга суу къош, телиге джол бош.
Иги болса, тамадама – махтау, аман болса, меннге – айыб.
Этек чакъмакълары баш джаргъан, сёлешген сёзлери таш джаргъан.
Арба аугъандан сора, джол кёргюзтюучю кёб болур.
Тойгъанлыкъ къойгъа джарашады.
Ишин билген, аны сыйын чыгъарады.
Сёлеш деб шай берген, тохта деб, сом берген.
Аш хазыр болса, иш харам болур.
Келлик заман – къартлыкъ келтирир, кетген заман – джашлыкъ ёлтюрюр.
Къонакъ аман болса, къонакъбай джунчур
Чарсда алчыны эл кёреди.
Азыкълы ат арымаз, къатыны аман джарымаз.
Урунуу – насыбны анасы.
Ёмюрлюк шохлукъну джел элтмез.
Ашхы тенг джолгъа салыр, аман тенг джолдан тайдырыр.