Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Адамны аты башхача, акъылы да башхады.
Эл бла кёргенинг эрелей.
Гырджын – тепсини тамадасы.
Ашхы – джыяр, аман – джояр.
Башы джабылгъан челекге, кир тюшмез.
Джюрекге ариу – кёзге да ариу.
Ауузу аманнга «иги», деме.
Бети бедерден, намыс сакълама.
Ётюрюкню къуйругъу – бир тутум.
Зарда марда джокъ.
Нёгер болсанг, тенг бол, тенг болмасанг, кенг бол.
Бёрю да ач къалмасын, эчки да ашалмасын.
Гугук кесини атын айтыб къычыргъанча, мен, мен деб нек тураса?
Аман къатын сабий табса, бий болур…
Тура эдим джата, къайдан чыкъды хата?
Къартны сыйын кёрмеген, къартлыгъында сыйлы болмаз.
Ашда уялгъан – мухар, ишде уялгъан – хомух.
Къарнынг къанлынга кийирир.
Къар – келтирди, суу – элтди.
Ётюрюкню башын керти кесер.
Ариу сёз аурууунгу алыр.
Атлыны кёрсе, джаяуну буту талыр.
Тойну къарнашы – харс, джырны къарнашы – эжиу.
Уруну арты – къуру.
Рысхысына кёре, джаш ёсер, къышлыгъына кёре, мал ёсер.
Ётюрюкден тюбю джокъ, кёлтюрюрге джиби джокъ.
Чарсда алчыны эл кёреди.
Ариу джол аджал келтирмез.
Адеб базарда сатылмаз.
Адам сёзге тынгыла, акъыл сёзню ангыла.
Чалманны аллы къалай башланса, арты да алай барады.
Босагъагъа джууукъ орун болса, ашыгъыб тёрге озма.
Нарт сёз къарт болмаз.
Джигер – джаннга къыйынлыкъ.
Къатын байлыкъны сюер, эр саулукъну сюер.
Тюзню ётмеги тюзде къалса да, тас болмаз.
Ашарыкъда сайлагъаннга – чий гырджын.
Ишлегенден, къарагъан уста.
Чёбню кёлтюрсенг, тюбюнден сёз чыгъар.
Ургъан суудан башынгы сакъла.
Иги сеники эсе да, сюйген кесимикин этеме.
Тил бла келеди джыр да.
Аууз сакълагъан – джан сакълар.
Аллахдан тилесенг, кёб тиле.
Баш – акъыл ючюн, акъылман – халкъ ючюн.
Джахил болса анасы, не билликди баласы?
Тёрде – темир таякълы, къаяда – чыпчыкъ аякълы.
Эртде тургъан джылкъычыны эркек аты тай табар.
Кёзю сокъурдан – къоркъма, кёлю сокъурдан – къоркъ.
Тенги кёбню джау алмаз, акъылы кёбню дау алмаз.