Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Адебни адебсизден юрен.
Къазанны башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Чакъырылмагъан къонакъ – орунсуз.
Сабий болмагъан джерде, мёлек болмаз.
Тау башында, тау болмаз, джангыз терек, бау болмаз.
Сёз сёзню айтдырыр.
Асхат ашлыкъ сата, юйдегиси ачдан къата.
Эл бла кёргенинг эрелей.
Орну джокъну – сыйы джокъ.
Адамны бетине къарама, адетине къара.
Юре билмеген ит, къонакъ келтирир.
Тюкюрюк баш джармаз, налат кёз чыгъармаз!
Эринчекни аурууу – кёб.
Аман эсирсе, юйюн ояр.
Aдам боллукъ, сыфатындан белгили.
Ач къарным, тынч къулагъым.
Юй ишлеген балта эшикде къалыр.
Суу ичген шауданынга тюкюрме.
Къартха ушагъан джаш – акъыллы, джашха ушагъан къарт – тели.
Ариуну – ауруу кёб.
Оюмсуз атлагъан, аджалсыз ёлюр.
Айраннга суу къош, телиге джол бош.
Кеси юйюмде мен да ханма.
Къызбайны юйюне дери сюрсенг, батыр болур.
Ач бёрюге мекям джокъ.
Мени джылытмагъан кюн, меннге тиймесин!
Хатерли къул болур.
Чабакъ башындан чирийди.
Тёгюлген тюгел джыйылмайды.
Ётюрюкчюню шагъаты – къатында.
Билим насыб берир, билим джолну керир.
Таукел адам тау тешер.
Ач уят къоймаз.
Ачылгъан эт джабылыр, кёрген кёз унутмаз.
Ата – билек, ана – джюрек!
Кюл тюбюндеги от кёрюнмейди.
Къралынгы – душмандан, башынгы от бла суудан сакъла.
Адеби болмагъан къыз – тузсуз хант.
Билеги кючлю, бирни джыгъар, билими кючлю, мингни джыгъар.
Элге къуллукъ этмеген, элге ие болмаз.
Чомарт джарлы болмаз.
Башы ишлегенни, ауузу да ишлер.
Эр сокъур болсун, къатын тилсиз болсун.
Ана къолу ачытмаз.
Эки итни арасына сюек атма, эки адамны арасында сёз чыгъарма.
Джашны джигитлиги сорулур, къызны джигерлиги сорулур.
Ач отунчуну ачыуу – бурнунда.
Бозаны арты дауур болур.
Ариу сёзде ауруу джокъ.
Джангыз терек къынгыр ёсер.