Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Эки итни арасына сюек атма, эки адамны арасында сёз чыгъарма.
Бал ашаргъа сюе эсенг, чибин ургъаннга тёз.
Онгсузну – джакъла, тенгликни – сакъла.
Окъугъан озар, окъумагъан тозар.
Чыкълы кюнде чыкъмагъан, чыкъса къуру кирмеген.
Гугурук къычырмаса да, тангны атары къалмаз.
Эр сокъур болсун, къатын тилсиз болсун.
Билимли ёлмез, билимсиз кёрмез.
Телиге акъыл салгъандан эсе, ёлгеннге джан салырса.
Ёзденликни кёбю ётюрюк.
Бир онгсуз адам адет чыгъарды, деб эштирик тюлсе.
Ойнай-ойнай кёз чыгъар.
Итли къонакъ джарашмаз.
Тёрде – темир таякълы, къаяда – чыпчыкъ аякълы.
Мухар, кеси тойса да, кёзю тоймаз.
Ариу сёз – джаннга азыкъ, аман сёз – башха къазыкъ.
Ханнга да келеди хариблик.
Къарын къуру болса, джюрек уру болур.
Къууут – джелге, берне – бошха.
Байлыкъ адамны сокъур этер.
Кёз – сюйген джерде, къол – ауругъан джерде.
Ачыкъ джюрекге джол – ачыкъ.
Аман адам элни бир-бирине джау этер.
Насыб бютеу халкъны юлюшюдю.
Чакъырылгъанны аты, чакъырылмагъанны багъасы болур.
Кюл тюбюндеги от кёрюнмейди.
Борчунг бар эсе, хурджунунга ойлаб узал.
Тиширыусуз юй – отсуз от джагъа.
Алма терегинден кери кетмез.
Кёлю джокъну – джолу джокъ.
«Ма», - дегенни билмесенг, «бер», - дегенни билмезсе.
Адеб этмеген, адеб кёрмез.
Азыгъы аз, алгъа къабар, аты аман, алгъа чабар.
Тил бла келеди джыр да.
Кёб джат да, бек чаб.
Хатерли къул болур.
Хунаны тюбюн къазсанг, юсюнге ауар.
Хантына кёре тузу, юйюне кёре къызы.
Кимни – тили, тиши онглу, кимни – къолу, иши онглу.
Аз сёлеш, кёб ишле.
Ауузу аманнга «иги», деме.
Джырчы джырчыгъа – къарнаш.
Адам боллукъ, атламындан белгили болур.
Ёзденликни джайгъан – джокълукъ.
Тулпарлыкъ, билекден тюл – джюрекден.
Суу кетер, таш къалыр.
Адам туугъан джеринде, ит тойгъан джеринде.
Ёлген эшек бёрюден къоркъмайды.
Тёгюлген тюгел джыйылмайды.
Ашына кёре табагъы, балына кёре къалагъы.