Халкъны джырын джырласанг, халкъ санга эжиу этер.
Борчунг бар эсе, хурджунунга ойлаб узал.
Ашына кёре табагъы, балына кёре къалагъы.
Биреуге кёлтюрген таягъынг, кесинги башынга урур.
Кёз – сюйген джерде, къол – ауругъан джерде.
Тойгъан джерге джети къайт.
Ишленмеген джаш – джюгенсиз ат, ишленмеген къыз – тузсуз хант.
Кимни – тили, тиши онглу, кимни – къолу, иши онглу.
Тынгылагъан тынгы бузар.
Кечеси – аяз, кюню – къыш, джарлы къаргъагъа бир аш тюш!
Чакъырылмагъан къонакъ – орунсуз.
Эртде тургъан джылкъычыны эркек аты тай табар.
Ишлерге уял да, ашаргъа табма.
Аман киши кеси юйюнде – къонакъ.
Булут кёкге джарашыу, уят бетге джарашыу.
Аман адам элни бир-бирине джау этер.
Уллу сёзде уят джокъ.
Ётген ёмюр – акъгъан суу.
Сакъ юйюне сау барыр.
Экеу тутушса, биреу джыгъылыр.
Уллу айтханны этмеген – уллаймаз.
Къоркъакъны кёзю экили кёрюр.
Айранны сюйген, ийнек тутар.
Ашхылыкъ джерде джатмайды, аманлыкъ суугъа батмайды.
Кёзню ачылгъаны – иги, ауузну джабылгъаны – иги.
Айыбны суу бла джууалмазса.
Джылар джаш, атасыны сакъалы бла ойнар.
Ётюрюкню къуйругъу – бир тутум.
Терек ауса, отунчу – кёб.
Билими азны – ауузунда кирит.
Билген билмегенни юретген адетди.
Джыланны къуйругъундан басарынг келсе, аны башы болгъанын унутма.
Сютню башын джалагъан къутулур, тюбюн ичген тутулур.
Билмегенинги, билгеннге сор.
Кийим тукъум сордурур.
Биреуню эскиси биреуге джангы болмайды.
Джумушакъ терекни къурт ашар.
Ач уят къоймаз.
От кюйдюрген, сау болса да, тот кюйдюрген, сау болмаз.
Сабий кёргенин унутмаз.
Кёб ашасанг, татыуу чыкъмаз, кёб сёлешсенг, магъанасы чыкъмаз.
Игиге айтсанг – билир, аманнга айтсанг – кюлюр.
Кёпюр салгъан кеси ётер, уру къазгъан кеси кетер.
Аш берме да, къаш бер.
Сабий болмагъан джерде, мёлек болмаз.
Суугъа – таянма, джаугъа – ийнанма.
Джыйырма къойну юч джыйырма эбзе кюте эди.
Къаллай салам берсенг, аллай джууаб алырса.
Ана къолу ачытмаз.
Келлик заман – къартлыкъ келтирир, кетген заман – джашлыкъ ёлтюрюр.
.