Айранын берсенг, челегин да къызгъанма.
Джетген къыз джерли эшекни танымаз.
Атлыны кёрсе, джаяуну буту талыр.
Таукел адам тау тешер.
Эринчекге кюн узун.
Ашда – бёрю, ишде – ёлю.
Мал кёб болса, джууукъ кёб болур.
Джашынгы кесинг юретмесенг, джашау юретир.
Къыз тиширыу кеси юйюнде да къонакъды.
Телиге от эт десенг, юйюнге от салыр.
Кёрмегеннге кебек – танг, битмегеннге сакъал – танг.
Ышармагъан – кюлмез, кюлмеген – къууанчны билмез.
Эски джаугъа ышанма.
Байны къызы баймакъ болса да, юйде къалмаз!
Къарт айтханны этмеген, къартаймаз.
Этни да ашады, бетни да ашады.
Ётюрюкчюню шагъаты – къатында.
Къатыны харакетли болса, эри къымсыз болур.
«Ёгюз, джаргъа джууукъ барма, меннге джюк боллукъса», - дегенди эшек.
Аууздан келген, къолдан келсе, ким да патчах болур эди.
Арбаз къынгырды да, ийнек сауалмайма.
Къонакъ хазыр болгъанлыкъгъа, къонакъбай хазыр тюлдю.
Эллинг бла джау болсанг да, юйюнг бла джау болма.
Эте билген, этген этеди, эте билмеген, юретген этеди!
Элге къуллукъ этмеген, элге ие болмаз.
Къошда джокъгъа – юлюш джокъ.
Ашлыкъны арба юйге келтирир, чана базаргъа элтир.
Аджаллыгъа окъсуз шкок атылыр.
Кёб ашасанг, татыуу чыкъмаз, кёб сёлешсенг, магъанасы чыкъмаз.
Бал ашаргъа сюе эсенг, чибин ургъаннга тёз.
Эрине къаргъыш этген къатын, эрнин къабар.
Билген билмегенни юретген адетди.
Ач къарынны, токъ билмез
Аман хансны – урлугъу кёб.
Тюзню ётмеги тюзде къалса да, тас болмаз.
Билимли ёлмез, билимсиз кёрмез.
Сабийликде юретмесенг, уллу болса – тюзелмез.
Таукел тауну аудурур.
Тилде сюек болмаса да, сюек сындырыр.
Илму – джашауну джолу.
Джумушакъ терекни къурт ашар.
Чомартха Тейри да борчлуду.
Тынгылагъан тынгы бузар.
Ач – эснер, ат – кишнер.
Тас болгъан бычакъны сабы – алтын.
Джан саулукъ бермей, сан саулукъ бермезсе.
Тилсиз миллет джокъ болур.
Эки къатын алгъан – эки ташны ортасына башын салгъан.
Эм уллу байлыкъ – джан саулукъ.
Байдан умут эте, джарлыдан ёгюз багъасы къорады.
